LizZard – Eroded

LizZard uit Frankrijk maakt progressieve metal met een stoner-inslag. Het drietal levert met Eroded zijn derde langspeler uit waarin hij zogezegd teruggrijpt op het beste uit de jaren negentig op rockgebied en het in een 2021-jasje stoppen. Eens luisteren of de band op dit album de goede kwaliteit van de voorgaande albums weet te behouden.

De plaat begint met het rustige Corrosive. Een kort spacerock-achtig openingsnummer dat eindigt met geluiden waarvan je in eerste instantie denkt dat het apparaat waarop je luistert aan het vastlopen is. LizZard laat ermee weten dat het tijd is om te rocken en doet dat vervolgens meteen met Blowdown. Een lekker up-tempo nummer, maar het laat me wat gefrustreerd achter. Niet omdat de muziek slecht is, zeker niet, maar de riffs komen dusdanig bekend voor dat ik me de hele tijd zit af te vragen waar ik dit eerder heb gehoord. Uiteindelijk houd ik het maar op een combinatie van de stonerrock van Red Fang gecombineerd met die herkenbare riff van The Gift of Guilt van Gojira, een band waar LizZard nog bij in het voorprogramma heeft gestaan.

De stevige, catchy rock/metal wordt voortgezet op de volgende nummers op de plaat. Flood is superbombastisch, maar rockt toch lekker. Op Hunted horen we een talkbox, of in ieder geval iets wat er sterk aan doet denken. Op dit nummer valt ook voor het eerst duidelijk de interessante akkoordenkeuze van het trio op. Vaak wordt gekozen voor dissonante tonen en akkoorden, waarmee de band na een valse start toch een vrij authentiek geluid weet neer te zetten. Van het dissonante moet je overigens wel houden. Zo zal voor veel luisteraars het (toch wat saaie) titelnummer klinken alsof de akoestische gitaar nog even gestemd had moeten worden.

Waar het album begint met enkele goede up-tempo nummers, wordt in het tweede gedeelte duidelijk wat gas terug genomen. Je kan zeggen dat er wat meer diepgang in de muziek komt, dat de nummers wat minder rechttoe rechtaan worden en meer de prog-elementen naar de voorgrond komen. Waar het eerste gedeelte van het album meer weg heeft van de ‘vrolijke’ stoner in de sfeer van High on Fire, eindigt het album met uitgesponnen, tragere nummers als Blue Moon en Avalanche die meer doen denken aan bijvoorbeeld Soen. Prima nummers, maar die wat meer van de luisteraar vergen.

Prog metal heeft de naam soms weleens moeilijk en vreemd te zijn puur en alleen voor het moeilijk en vreemd zijn. LizZard bewijst het tegendeel. De band levert een zeer toegankelijke plaat af die je niet eerst tien keer moet luisteren om te kunnen waarderen. Dat gezegd hebbende is het niet zo dat er geen diepgang in de plaat zit. De prog elementen zorgen ervoor dat zowel de luisteraar die muziek luistert om de fijne instrumentele nuances te ontdekken goed aan zijn trekken komt, terwijl de luisteraar die behoefte heeft aan een meer rechttoe rechtaan rockende plaat zich ook prima weet te vermaken met Eroded. Een knappe prestatie.

Score:

80/100

Label:

Pelagic Records, 2021

Tracklisting:

  1. Corrosive
  2. Blowdown
  3. Haywire
  4. Flood
  5. Hunted
  6. The Decline
  7. Eroded
  8. Usque Ad TERRAM
  9. Blue Moon
  10. Inertia
  11. Avalanche

Line-up:

  • Katy Elwell – Drums
  • William Knox – Basgitaar
  • Matthieu Ricou – Gitaar, vocalen

Links: