Lionheart – Built on Struggle
Mediaskare Records, 2011
Godverdomme. We hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk ziet Built on Struggle, de nieuwe plaat van Lionheart, het levenslicht. De Amerikaanse hardcoreband zal bij het grote publiek weinig lampjes doen branden, maar de mensen die de moderne hardcore-scene wat volgen kennen het vijftal uit de Bay Area. Lionheart bombardeerde zich vier jaar geleden op het toneel met The Will to Survive, een plaat die bij menig liefhebber erg hoog aangeschreven staat. Die plaat stond bol van de agressieve hardcore met een flinke scheut metal en een hoop moshstukken. De alombekende formule dus, maar met zo veel overtuiging gespeeld dat de band het waard was hoge ogen te gooien.
Was Built on Struggle het lange wachten waard? Zeker weten. Overtreft het haar voorganger? Neen, maar het niveau wordt wel degelijk geëvenaard. Dat is een korte samenvatting van de nieuwe plaat. Lionheart weet opnieuw een dikhalf uur aan woest kolkende agressie voort te brengen. Liefhebbers van de vorige plaat kunnen blind toehappen en gewoon regelrecht tot aanschaf overgaan. Alweer weet de band enorm te overtuigen terwijl men toch gebruikmaakt van een dertien-in-een-dozijnformule.
Toch zijn er enkele veranderingen in vergelijking met The Will to Survive. Waar zanger Rob Watson op die laatste een intense ‘echoënde’ brul had, straatje Jamey Jasta op de latere Hatebreed-platen, klinkt hij hier als een Freddy Madball die een enorm slechte dag achter de rug heeft. En onderschat Freddy met een slechte dag niet. De andere verandering is dat de nadruk op Built on Struggle meer komt te liggen op moshstukken. Ook al waagt het vijftal zich nog vaak aan moordend hoge tempo’s, de band neemt geregeld gas terug om een loodzware breakdown door de speakers te jagen.
De lat ligt weer enorm hoog. Het vijftal laat zien enorm ingespeeld te zijn op elkaar en heeft alweer een plaat bomvol krakers geschreven. Mijn complimenten ook voor de ritmesectie van de band, want zowel drummer Jay Scott als bassist Travis Pacheco toont hoe essentieel een degelijke instrumentbeheersing kan zijn in dit genre. Aan gastartiesten is er geen gebrek. Brendan Schiepatti (Pure Anger) en Dave Nassie (Brothers Keeper) van Bleeding Through, Bruce LePage van 100 Demons (Brothers Keeper), Earth Crisis’ Karl Buechner (The Only Life I Know) en Lord Ezec (The Bend Before the Break) hebben elk wat ruimte gekregen op deze schijf, wat de afwisseling zeker ten goede komt. Vooral de samenwerking tussen Lord Ezec en Watson zorgt voor vuurwerk.
Vuurwerk. Dé rode draad op dit album. Lionheart stelt niet teleur en dat terwijl ze de lat vier jaar geleden enorm hoog gelegd hebben. Liefhebbers van metalen hardcore zoals we die kennen van Hatebreed, First Blood, Blood Stands Still en Terror (ten tijde van One With the Underdogs en Always the Hard Way) doen er goed aan deze plaat te bemachtigen. Verder kan ik iedereen die een kijkje wil nemen in dit genre dit album van harte aanraden. Wanneer moeten we die toplijst van 2011 indienen?
Tracklisting:
- Relentless
- Pure Anger
- Brothers Keeper
- Built on Struggle
- Betrayed
- What I’ve Become
- Through Hell and Back
- The Hand That Feeds
- Reprisal
- Don’t Speak My Name
- The Bend Before the Break
- Nowhere
- The Only Life I Know
Line-up:
- Rob Watson – vocalen
- Rob McCarthy – gitaar
- Evan Krejci – gitaar
- Travis Pacheco – bas
- Jay Scott – drums
Links: