Lacuna Coil – Comalies XX

Deze zomer kondigde Italiaanse gothmetal band Lacuna Coil aan hun album Comalies opnieuw uit te brengen in een nieuw jasje. Voor een deel van de fanbase zal dit even schrikken zijn geweest; deze heruitgave markeert namelijk alweer het 20-jarig jubileum van dit populaire album, waardoor veel van hen kennis maakten met Lacuna Coil. Het was het album waardoor de band wereldwijd bekendheid verwierf. Het nummer Swamped werd gebruikt in meerdere video games, en Heaven’s a Lie was zo’n grote internationale hit, dat de Comalies-tour hun eerste headlinetour werd in de VS, waarop er nog veel meer zouden volgen.

Sinds het album in 2002 uitkwam, heeft de band zelf ook flink wat veranderingen ondergaan. Slechts de bassist, Marco Coti Zelati, en de twee vocalisten, Cristina Scabbia en Andrea Ferro zijn overgebleven van de oorspronkelijke samenstelling. Diego Cavallotti en Richard Meiz zijn onderdeel van de huidige line-up als respectievelijk gitarist en drummer van de band. Het was mede hierdoor dat de band besloot dat het tijd was voor een heruitgave van deze metalklassieker.

In de afgelopen paar jaar zijn er al flink wat bands geweest die remakes hebben uitgebracht van hun populairste albums. Het feit dat deze albums het goed blijven doen laat zien dat veel mensen toch behoefte hebben aan nostalgische albums van hun favoriete artiesten. Toch rest bij iedere heruitgave weer de vraag of deze remake echt noodzakelijk is of slechts een slap aftreksel van hun ooit zo populaire album? In het geval van Lacuna Coil zijn ze er zeker in geslaagd om het album Comalies naar een nieuw niveau te tillen! Comalies XX is niet zomaar een heruitgave, maar een volledig vernieuwde versie, waarin het gehele album opnieuw opgenomen is. Deze heruitgave is meer dan een simpele remaster, waarmee ze zeker de ‘extra mile’ zijn gegaan ten opzichte van de meeste bands.

Waar Comalies een soort overgang inluidde, waarbij Lacuna Coil vanuit gothrock steeds meer de metalkant opging, is het nieuwe album echt gothmetal zoals we dat tegenwoordig van ze kennen. De instrumentale kant van het album staat meer op de voorgrond dan bij zijn voorganger, en bevat heftigere drums en gitaar riffs met hieronder subtiel de melodieën op keyboard. Daarnaast is zanger Andrea inmiddels overgestapt op het agressievere grunting in plaats van zang wat zorgt voor een mooi contrast met de heldere vocals van Cristina. Deze veranderingen in zowel de instrumentale kant als de zang van de band, laten heel duidelijk de groei zien die ze de afgelopen 20 jaar hebben doorgemaakt. Waar Comalies nog wat dromerig aanvoelt, voelt Comalies XX duisterder aan, met in een aantal nummers ook een flink hoger tempo dan in het origineel. Waar dit voor nieuwe fans de vaart erin houdt kan dit voor de wat oudere fans een valkuil zijn wanneer in sommige nummers de veranderingen in melodie en tempo conflicteren met de klassiekers zoals ze die al jaren kennen. Daarnaast zal voor sommigen de veranderingen die gemaakt zijn in het tempo afdoen aan de diversiteit van de nummers op Comalies XX. Waar de oude versie van het album verschillende tempo’s aandeed en de percussie ieder nummer een uniek tintje gaf, heeft Comalies XX ingeleverd op diversiteit tussen de nummers, door een conventionelere stijl te kiezen voor de drums en een verminderde afwisseling in snelheid van de nummers.

Het album start opnieuw met de twee populairste nummers van het album, Swamped XX en Heaven’s a Lie XX. Wat al snel opvalt, is dat ze flink hebben teruggeschroefd op synths, en de gitaar hierdoor beter tot zijn recht komt. Ook de vocals komen beter naar voren, en in het refrein van Heaven’s a Lie XX wisselen beide vocalisten elkaar af, waardoor de ruwe growls van Andrea mooi samengaan met de heldere, melodische stem van Cristina. Waar Swamped XX in een nieuw jasje zeker beter tot zijn recht komt, is Heaven’s a Lie XX er voor mij niet op vooruit gegaan. De nieuwe versie van Heaven’s a lie XX wisselt een bijna explosief refrein af met een rustig, bijna ballad-achtig couplet. Hoewel het nummer hierdoor wat donkerder en zwaarder aandoet dan zijn voorganger, verliest het ook de emotie die dit nummer altijd naar een hoger niveau tilde.

Daylight Dancer XX is een van de nummers die, afhankelijk van wat voor soort fan je bent, twee kanten op kan gaan. Het nummer is behoorlijk aangepast en gaat veel krachtiger van start dan zijn voorganger. In Daylight Dancer XX is er een duidelijker contrast tussen couplet en refrein, met een over het algemeen krachtigere versie van het nummer. In de nieuwe versie ontbreken echter de afwisselende percussie en de synth uit het origineel; 2 elementen die het oorspronkelijke nummer zo uniek maken. Hierdoor hebben de twee versies een compleet andere sfeer. Welke versie de voorkeur heeft zal daardoor waarschijnlijk sterk verschillen.

Ook in het nummer Humane XX ontbraken die kenmerkende synths, waardoor het voor sommigen misschien zijn unieke karakter verliest. Persoonlijk vind ik de krachtigere nieuwe versie wel beter dan het origineel. Ook Self Deception XX is erop vooruitgegaan. Het nieuwe nummer heeft meer ‘body’ en de verschillende delen van het nummer vloeien beter in elkaar over. Het nummer is een stuk krachtiger, en de lage bas, die nu meer op de voorgrond treedt, geeft het nummer de diepe metalsound die voorheen miste.

Dit zet zich voort in Aeon XX, waarin de akoestische stijl vervangen wordt met hypnotische zang van Cristina, waarmee ze een bijna onheilspellende sfeer neerzet. Het vormt een hele unieke afwisseling met de rest van het album. Hierop volgt de nieuwe versie van Tightrope, een van de favorieten van Comalies. Hoewel de intro van Tightrope XX minder sterk is, maakt de rest van dit nummer dit helemaal goed. De krachtige stem van Cristina, die van dit nummer bijna een symfonische metalballad maakt en de rauwere stem van Andrea, zorgt voor een contrast dat in het origineel ontbrak.

The Ghost Woman and the Hunter XX is weinig veranderd ten opzichte van het origineel. Unspoken XX is daarentegen veranderd in een veel heftiger metal nummer. Cristina is in het couplet vervangen door de lage, donkerdere stem van Andrea. Er zitten nog steeds melodische stukken in, maar heeft over het algemeen een flinke boost gehad. Met daarnaast een flink opgevoerd tempo en heftigere baslijn en gitaar, is het nummer een stuk dramatischer geworden, en past het perfect binnen de sfeer die ze in dit album proberen neer te zetten.

Voor het nummer Entwined XX zijn ze dicht bij het origineel gebleven. Het nieuwe nummer heeft meer body gekregen en is een hele mooie, heftigere cover van het origineel, zonder de emotie van het nummer te verliezen. The Prophet Said XX heeft ook meer metal elementen in de nieuwe versie zitten en ook het tempo is flink omhoog gegooid. Het nummer komt hierdoor beter tot zijn recht.

De vernieuwde intro van Angel’s punishment XX, dat bestaat uit een nieuwsuitzending, weet ondanks deze verandering toch vanaf het begin van het nummer dezelfde sfeer neer te zetten. Ook dit is een nummer dat trouw blijft aan het origineel, maar daarnaast een nieuwe kijk op het nummer laat zien. Het weet echter de oorspronkelijke, duistere sfeer uit Angel’s Punishment voor mij niet te vangen. Dit nummer laat wat mij betreft zien dat het nieuwe metaljasje wat ze hun album proberen aan te meten, niet altijd betekent dat alle nummers er per definitie op vooruit gaan. Het album sluit sterk af met titelnummer Comalies XX, dat een sterk contrast vormt met het zachtere origineel. Het begint met muziek uit een muziekdoosje, dat een griezelige sfeer wegzet. De heftige drums en vocals zorgen voor een lekkere goth-metal afsluiter voor dit album.

Al met al heeft Comalies een flinke upgrade gehad, waarin de band laat zien hoezeer ze zijn gegroeid binnen het genre. Veel van de nummers zijn vanaf het begin af aan opnieuw opgebouwd, waardoor het niet voelt als een slordig in elkaar gezette remake, maar juist als een heruitgave waarbij er aandacht is geweest om het origineel zo goed mogelijk weg te zetten, in een iets heftiger jasje. Het origineel is te iconisch om ‘vervangen’ te worden en je merkt dat de band dit dan ook niet heeft proberen te doen. In plaats daarvan hebben ze proberen te laten zien hoe het album eruit gezien zou hebben als ze het op dit punt in hun carrière geschreven zouden hebben. Voor sommige nummers betekent dit zeker een flinke upgrade, waar bij andere nummers belangrijke elementen uit het origineel ontbreken. Welke versie je voorkeur heeft, hangt er vanaf of je meer houdt van de oude, romantische stijl of juist de wat rauwere kant. Het nieuwe album is er in ieder geval zeker in geslaagd om een heftiger perspectief te bieden op een klassieker. De oude versies van de nummers staan ook op het album Comalies XX, dus welke versie van elk nummer ook voor jou is, ze zijn beide op de nieuwe plaat terug te vinden!

Label:

Century Media, 2022

Tracklisting:

 

  1. Swamped XX
  2. Heaven’s a Lie XX
  3. Daylight Dancer XX
  4. Humane XX
  5. Self Deception XX
  6. Aeon XX
  7. Tight Rope XX
  8. The Ghost Woman and the Hunter XX
  9. Unspoken XX
  10. Entwined XX
  11. The Prophet Said XX
  12. Angel’s Punishment XX
  13. Comalies XX

Line-up:

  • Andrea Ferro – Zang
  • Marco Coti Zelati – Bas, keyboard, gitaar
  • Cristina Scabbia – Zang
  • Diego Cavalotti – Gitaar
  • Richard Meiz – Drums

Links: