Korn – Korn III: Remember Who You Are
Roadrunner, 2010
Korn is een band die volgens velen al lang uitgeput en uitgepuft tot stilstand gekomen zou moeten zijn, inmiddels ruim een decennium nadat de heren over hun top heen raakten. Toch blijft men maar doorgaan, en live doen de heren dat niet eens zo slecht. Over de afgelopen twee albums waren critici en fans over het algemeen minder te spreken. Met Remember Who You Are zou Korn zijn liefhebbers best nog eens kunnen gaan terugwinnen, want ook al wordt er iets minder geschreeuwd, de zware funky grooves, de simpele maar effectieve gitaarriffs en de unieke panische sfeer doen allen denken aan de albums waarmee men in de jaren negentig faam verwierf.
‘A man and his feelings’ was ook best een goede titel geweest, want van begin tot eind is het introspectie zonder diepgang wat de klok slaat. Het pijnlijke, paranoïde sfeertje spreekt me best aan, maar een onderbuikgevoel zegt dat dit weer een stimulans gaat geven aan hordes semi-depressieve pubers. Een redelijkerwijs nadenkend mens kan bij het horen van de plaat namelijk wel concluderen dat Remember Who You Are tekstueel puur een persoonlijke uitlaatklep is voor Jonathan Davis waar de wereld verder weinig van zal opsteken. Enige relativering is aan te raden.
Muzikaal is Remember Who You Are sterker. Drummer Ray Luzier (inmiddels van tourdrummer opgeklommen naar officieel lid) steelt absoluut de show. Complimenten aan de man voor het neerzetten van een zeer solide basis die enerzijds doeltreffend voor de simpele songs en anderzijds strak als latex en nog technisch ook is. De riffsectie is eveneens in orde, en zelfs Davis klinkt prima. De mindere songs (kies ze zelf uit, het verschilt waarschijnlijk sterk per persoon) zijn vaak wel de mindere omwille van de zang. Soms neigt het schreeuwen net iets te veel naar janken, en dat is jammer. Het enige echte probleem is dan ook dat de plaat net iets te lang duurt. Vierenveertig minuten is nog uit te zitten, maar misschien moet de band nog even de geest herwinnen zodat driekwartier (zoals het hoort) voorbijvliegt als twintig minuten. Korn heeft het nog in zich, zonder twijfel, maar nu is het ene nummer toch echt stukken beter dan het andere, en zonder specifieke nummers aan te wijzen zullen velen het er over eens zijn dat er wel twee of drie op een bonus-cd bij een speciale uitvoering hadden gekund.
Toch blijft na het beluisteren het gevoel achter dat Korn de focus weer een beetje heeft teruggevonden. Misschien komt er nog eens een echte knaller uit, en kan de band bewijzen dat men beetje bij beetje uit het muzikale dal (ondanks een paar leuke singles dan) is geklommen. Op naar Korn IV?
Tracklisting:
- Uber-time
- Oildale (Leave Me Alone)
- Pop a Pill
- Fear Is a Place to Live
- Move On
- Lead the Parade
- Let the Guilt Go
- The Past
- Never Around
- Are You Ready to Live?
- Holding All These Lies
Line-up:
- Jonathan Davis – Vocals
- Reginald Arvizu – Bass
- James Shaffer – Guitars
- Ray Luzier – Drums
Links: