Kiuas – Lustdriven
Spinefarm Records, 2010
Kiuas is sinds The Spirit of Ukko (2004) en Reformation (2006) gegroeid, en groeit door. Power metal is het nog steeds te noemen, maar Kiuas is verrassend veelzijdig. Op The New Dark Age (2008) speelde men al een aardige ballad, maar het viel nog een beetje uit de toon. Wat Kiuas vooral onderscheidde waren de zeer goede instrumentbeheersing en het in de muziek gepompte venijn. Tussen de melodieuze refreinen werd er regelmatig vlammend op los gebeukt. En de band zet die lijn voort.
Op Lustdriven doet men de titel namelijk eer aan. Constant melodieus, dat wel, maar gepassioneerd, vurig en heroïsch. Wanneer het strijdlied niet gezongen wordt, is het wel het elektrische scheurijzer dat elk ritme van een scherp randje voorziet. Maar ook refreinen zijn catchy, en het geheel klinkt levendig en volledig.
Om de zojuist opgenoemde punten zal echter lang niet iedereen dit trekken. De zanger heeft een accent dat je moet liggen, de songs hebben veel commerciële potentie, en vooral de stevigere metalstukken klinken nogal over-the-top. De minder vlotte nummers zijn dan ook de punten waarop Kiuas de meeste potentie biedt. Lights Are Many is bijvoorbeeld een prima powerballad, met karakter. Geen klassieker of zo, maar wel een zeer sterk nummer, en een mogelijk hitje onder de fans. Bijzonderder is Summer’s End, een ballad in dezelfde folkstijl als After the Storm. Niet dat het volgende album nou zoiets als het folkexperiment van Eluveitie moet gaan worden. Beter gaat deze band zo door, met knallende, melodieuze metalsongs schrijven. Scoren ze in Finland vast weer een paar hitjes mee.
Tracklisting:
- Kiuassault
- Cry Little Angel
- Of Love, Lust and Human Nature
- Aftermath
- Lights Are Many
- The Visionary
- Heart and Will
- The Quickening
- Summer’s End
- Winter’s Sting
Line-up:
- Ilja Jalkanen – vocals
- Mikko Salovaara – guitars, vocals
- Markku Näreneva – drums
- Atte Tanskanen – keyboards
- Teemu Tuominen – bass
Links: