Na het verschijnen van het uiterst sterke laatste album van Fates Warning in 2020 was er om wel bekende redenen geen mogelijkheid om te toeren voor dat album. De tijd die hij noodgedwongen thuis doorbracht spendeerde hij om andere muzikale wegen te verkennen. Dat leverde onder andere het debuutalbum van Kings Of Mercia op in 2022. Op dit album bundelt Matheos zijn krachten met zanger Steve Overland (F.M.), Simon Phillips (Toto, The Who) en Joey Vera (Armored Saint, Fates Warning), niet bepaald de minste namen in de rockwereld. Op het titelloze debuut laat de band melodieuze hardrock horen zoals die in de jaren ’80 populair was, maar dan wat steviger. De liefhebbers van Fates Warning zoeken echter tevergeefs naar referenties aan het vroegere werk van Matheos.
Battle Scars is een logisch vervolg op het debuut en laat wederom tien nummers horen volgens het beproefde recept. Centraal in het geluid staan de sterke vocalen van Steve Overland, die met zijn soulvolle stem doet denken aan Paul Rodgers. Zijn stem is de aanjager van de sterke melodieuze meerstemmige refreinen die her en der op Battle Stars de kop op steken. Jim Matheos’s gitaargeluid klinkt vol en zwaar als op het recentere werk van Fates Warning, maar qua spel houdt hij het een stuk eenvoudiger. De ritmesectie klinkt enorm solide en Simon Phillips weet met zijn spel een enorme groove aan de nummers te geven. Klinkt goed toch?
Nou, helaas is het niet allemaal hosanna op dit album. Guns & Ammunition, een lekkere uptempo rocker, opent de plaat prima. Muzikaal is het een weinig verrassend nummer, maar er zit een lekkere drive in het nummer en de sterke zang van Steve Overland tilt het nummer naar een hoger niveau. Helaas duurt het daarna wel even voordat dit niveau weer gehaald wordt. Eye For An Eye en Between Two Worlds klinken behoorlijk belegen. De nummers missen een goede hook of verrassende zanglijn om om de aandacht van de luisteraar vast te houden.
Dat lukt met Legend gelukkig een stuk beter. Alleen al die fijne gitaarriff, die niet had misstaan op een album van Fates Warning, doet je aandacht weer op de speakers richten. Het drumwerk van Simon Phillips geeft het nummer een geweldige swing mee en waar de solo’s van Matheos tot dan toe beperkt bleven tot pentatonisch gefröbel, treedt hij hier wat meer buiten de clichés. Het melancholische titelnummer dat kant A afsluit draait vooral om de zang van Overland, maar zijn sterke stem kan het in basis erg matige nummer niet redden. De keerzijde van kant A klinkt gelukkig een stuk consistenter en sterker. Met Don’t Ask, Hell ’n’ Back en Cold laat men horen dat de kracht van deze band toch echt ligt in de nummers die een wat hoger tempo hebben. Ook Angels & Demons komt pas echt tot leven in het tweede, snellere gedeelte waar Overland andermaal de show mag stelen tijdens een sterk refrein.
Toch is uitgerekend het langzame en dreigende Aftermath mijn favoriete track van dit album omdat het qua sfeer een beetje breekt met het AOR-achtige geluid en zelfs een beetje de contouren van een Fates Warning-nummer laat horen. Al met al is Battle Scars een wisselvallig, weinig avontuurlijk, maar bij vlagen uitstekend album geworden dat, als je de wollige en platgedrukte productie op de koop toe neemt, lekker in het gehoor ligt.
Score:
68/100
Label:
Metal Blade, 2024
Tracklisting:
- Guns and Ammunition
- Eye for an Eye
- Between Two Worlds
- Legend
- Battle Scars
- Don’t Ask
- Aftermath
- Hell ‘N’ Back
- Cold
- Angels & Demons
Line-up:
Jim Matheos – Gitaar
Steve Overland – Zang
Simon Phillips – Drums
Joey Vera – Basgitaar
Links: