KING – Coldest of Cold

Geschreven door op 21-11-2019 om 18:50.

De laagste temperatuur in Australië ooit gemeten is -23 °C. Valt mee toch? In elk geval niet het Coldest of Cold, dat -273.15 °C oftewel 0 Kelvin is. Ik hoop oprecht dat iemand blij wordt van deze feitjes, want dan is er in elk geval iets om blij van te worden. Dit tweede album van het Australische KING gaat namelijk niet veel bijdragen aan je levensvreugde.

Als je leest ‘Melodische black metal’ en in de titel ‘Cold’, komen meteen herinneringen aan Catamenia‘s Location: Cold bovendrijven. Een zware tip trouwens, dat album. Die vergelijking zou bij het debuut van deze band nog passend zijn geweest. KING doet het in tegenstelling tot zijn debuut Reclaim the Darkness minder melodieus aan in 2019. Het is nu een moderne Satyricon, en nog slechts een snufje Catamenia en Kalmah. Het trio heeft een dikke twee jaar gewerkt aan dit album.

Het resultaat is een solide plaat, maar eentje die je niet erg bij blijft. Het geluid is vrij vlak en gestandaardiseerd. Het is melodieuze black metal volgens het boekje, maar niet meer dan dat. Mountains Call begint met een riff die aan iets oosters als Darkestrah doet denken, maar op een koude Noorse manier gespeeld. De tijd wordt genomen om het nummer op te bouwen. Ondanks die opgebouwde spanning blijft echte epiek of ontknoping uit. Het blijft daardoor muzikaal wat aan de oppervlakte. De vocalen zijn bovendien gelijkaardig. Af en toe een dikke grunt erdoor zou het geheel wat meer richting death metal dragen, maar het zou de muziek af en toe beter complimenteren dan de schorre blackmetalscream in het middenregister. KING heeft lange vocale uithalen en een wat verrassend plotseling refrein. De drums zijn strak en technisch sterk. Vocaal overtuigt het weinig doordat het erg vermoeid klinkt. Ook dit is geen slecht nummer, maar het is gewoon heel erg gemiddeld. Beyond the Exosphere komt met melodische deathmetalriffs en een breakdown die wat epiek brengt. U mag uw hoofd schudden.

Een solide plaat dus, maar met de nodige haken en ogen. Als je de diepgang uit de nummers haalt om een meer ‘in je gezicht’ geluid te creëren, moeten de riffs net wat plakkeriger zijn dan hier wordt gepresteerd. Coldest of Cold klinkt gewoontjes en vermoeiend, in plaats van direct en brutaal. Een paar mooie momenten zijn er ook, vooral wanneer de riffs net even die middelmoot weten te ontstijgen.

Score:

71/100

Label:

Indie Recordings, 2019

Tracklisting:

1. Conquer
2. Mountains Call
3. Coldest of Cold
4. One More War
5. King
6. In the Light of the New Sun
7. Beyond the Exosphere
8. Star
9. Ways of the Forest
10. My Master My Sword My Fire

Line-up:

  • Tony Forde – Vocalen
  • David Hill – Gitaar
  • David Haley – Drums

Links: