Keep of Kalessin – Reptilian
Indie Recordings, 2010
Het moet allemaal toch niet gekker worden. Het epische black metal-fenomeen Keep of Kalessin waande zich doodleuk even in de
voetsporen
van het Finse Lordi, dat een paar jaar terug nog hoge ogen gooide op het Eurovisie Songfestival. Met The Dragontower
deden de vier mannen een poging om uitverkoren te worden namens Noorwegen, maar ze werden op een haar na voorbijgestreefd door
het vreselijke zeiknummer My Heart is Yours van ene Didrik Solli-Tangen. Allemaal poppenkast natuurlijk, maar toch moet ik zeggen
dat dit catchy doch grootse heavy metal-opus wel degelijk die songfestival-feel heeft, vooral vanwege het bombastische
refrein. Leuk nummertje hoor, maar na het horen van deze schaamteloze geliktheid was ik toch wel een beetje bang dat
Keep of Kalessin het platgegaloppeerde Manowar-pad gekozen zou hebben en ik de review moest overlaten aan collega Ralph…
Maar gelukkig, het blijkt niet meer dan een verdwaald charme-offensief.
Reptilian is namelijk toch wel een behoorlijk logisch vervolg op
Kolossus geworden.
Nog steeds schudt de band de een na de andere majestueze thrash- en black metal-riff uit de mouw en legt dit andermaal op een strak bed van
blastbeats en rollend bassdrumwerk en zijn de vocalen opnieuw afwisselend agressief, krachtig en melodieus. Loeistrakke
thrashriffs à la Arsis, maar ook Kreator, worden opgevolgd door bovengemiddeld black metal-geraas en ongedoseerde epiek in
de beste Therion-stijl. Maar dit alles natuurlijk wel bovenal klinkend als Keep of Kalessin.
Aan het eind van Dragon Iconography hoor ik zelfs nog een erg fijne Luciferion-riff
voorbijkomen (wie ze nog kent mag z’n vinger opsteken)!
Hoogtepunt is voor mij zonder meer het allesvernietigend snelle The Divine Land, een nummer waarin blijkt dat Keep of Kalessin
op snelheid toch nog steeds het meest genietbaar is voor mij. Magistraal! Daar staat dan weer tegenover het aardig klinkende, maar veel te
gezapig voortkabbelende Dark as Moonless Night, welke ook een beetje uit de toon valt, moet ik zeggen. Minpuntjes helaas.
Een plaat met hoogte- en lichte dieptepunten dus, maar de kwaliteit blijft fier boven alles uitsteken.
Na Kolossus is alles wéér een klein stukje
richting heldhaftige heavy powerthrash opgeschoven (er zullen zeker weer wat fans van het eerste uur afhaken, vrees ik),
maar persoonlijk kan ik het nog steeds goed hebben. Daarnaast vind ik dat ze wat
songwriting en productie betreft (Bergstrand!) weer een stap vooruit gemaakt hebben ten opzichte van dat album.
Tsja, zolang ze met krakers als The Divine Land en The Awakening aankomen, blijf ik deze band gewoon onbezorgd koesteren.
Tracklisting:
- Dragon Iconography
- The Awakening
- Judgement
- The Dragontower
- Leaving the Mortal Flesh
- Dark As Moonless Night
- The Divine Land
- Reptilian Majesty
Line-up:
- Obsidian C. – guitars
- Thebon – vocals
- Vyl – drums
- Wizziac – bass
Links: