Kassar. Ik kwam de naam van deze Nederlandse band tegen in een verslag van collega Ruben Verheul die het een van de betere shows van 2019 vond. Toen stond de band in het voorprogramma van Inter Arma. Kassar is instrumentaal en drieledig, net als zijn EP. De titel van deze EP is dan ook een soort van acrostichon.
Brommende postmetal/doommetal/groovemetal? Ik gok van wel, zeker eens ik doorhad dat het een 45-toerenplaat was in plaats van een 33-toerenplaat. Na de intro krijg je een ruisend, abrasief, noiserig stuk metal te verwerken waar er na verloop van tijd veel kleverig spul aan is blijven hangen. Dat kleverig spul, dat ben jij, die na het eerste nummer meetrilt op de vibraties van Mercenary of Wrath (niet Mother of War dus). Lekkere opbouw, nerveus maar niet té, geschikt om zowel mee door de knieën te gaan als de nekspieren los te maken. Volledig gericht op het effect van de glooiing en de trilling, zonder pretentieus te zijn. Cinematografisch – indien je beschikt over de nodige verbeeldingscompetenties, een soundtrack voor een opkomende storm – als de regenbuien van de laatste tijd en het terugkerende waterpeil je blij maken.
Geschikt voor liefhebbers van post en drone/doom metal die maandelijks een deel van hun inkomen uitgeven bij Consouling Records, Denovali Records, Hydra Head Records en soortgelijke labels. Een leuk hebbeding, misstaat niet in je collectie. Ik ben nu nog meer benieuwd naar de livekwaliteiten van deze drie heren.
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
1. Mercenary of Wrath
2. Oubliette
3. Queen of Danger
Line-up:
- Onbekend
Link: