Kalmhain – Eigenlicht

Kalmhain is een verse eend uit de Belgische black/deathmetalvijver. Deze specifieke vijver ligt wel, meer precies, in Kalmthout. Een stad ten noorden van Antwerpen. Kalmhain is een één-mans-band, ik vind echter ook terug dat er voor de vocalen hulp werd ingeroepen van de Fransman DM. Is dit de reden waarom het gros van de titels van de nummers in het Frans staan? Misschien heeft deze brave man wel een belangrijke bijdrage geleverd aan de teksten, dat is me op heden niet helemaal duidelijk.

Evenwel impressionant, is de onderstaande videoclip van het titelnummer met een gastbijdrage van topacteur Gene Bervoets. Dit visuele schouwspel werd bedacht, uitgewerkt en geproduceerd in samenwerking met Luc Wyns. Knap! Blijkbaar speelt de grondlegger van Kalmhain, FM, ook mee in deze video.

Op deze debuutplaat staan tien nummers verzameld die behoorlijk afwisselend zijn doch duidelijk met dezelfde pen werden geschreven en dat is al meteen een compliment. De plaat omvat één uur muziek en is te beschouwen als één geheel qua sfeer en muziek. De productie is goed te noemen met een drum die veelal wat meer op de voorgrond komt met alzo het gevolg dat de ritmegitaren wat naar de achtergrond verdwijnen. Qua songstructuur is er meer dan nagedacht en is de balans goed te noemen. Er is afdoende afwisseling tussen dreunende, boosaardige thema’s en eerder vertellende wat meer feërieke structuren veelal gedragen door akoestische partijen en lieflijk aanvoelende doch boosaardig synthpartijen.

Soms hoor je ook korte vertellende, gesproken passages die onmiddellijk de sfeer zetten, Mookerheyde (Dit Vervloekte Huis). Een heerlijk nummer trouwens dat alle dorre bladeren in je herfstige tuin vlot wegblaast. De snelheid wordt bijna voortdurend erg hoog gehouden. En op dit elan gaan de heren eerlijk gezegd gewoon verder. Le Noir, nog zo een goed nummer, laat zich openbeuken door stevige uithalen op de snaredrum en de kletterend bas.

Meer dan een degelijk debuutalbum met een duidelijk eigen geluid. Positieve punten zijn de sfeer die het album uitademt, de afwisseling en de samenhang tussen de nummers. Werkpunten zijn vooral de soms te scherpe en te eenzijdige screams nu dat kan ook gewoon productioneel weggepoetst worden denk ik. Misschien ook de ritmegitaren de volgende keer wat prominenter naar voren zetten. Nu, is een kwestie van smaak.

Score:

75/100

Label:

Eigen Beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Partout Où Je Regarde … (Introitus)
  2. Eigenlicht
  3. Mookerheyde (Dit Vervloekte Huis)
  4. Crépuscule Aux Champs Des Morts
  5. Le Noir
  6. Sans Espoir, Pour Toujours
  7. Abufihamet
  8. Au Bout Du Bois Sombre
  9. Charnier Superficiel
  10. … Je Vois la Mort (Requiem)

Line-up:

  • DM- Zang
  • FM – Alle instrumenten

Links: