Mijn Latijn is niet zo goed, maar na een snelle Google vertaalslag kwam ik er achter dat de naam van K Amon K’s debuutplaat Arca Ende Aeterna vertaalt naar iets in de lijn van ‘De Eeuwige Ark’. Of het hier de Arc de Triomphe of om die ene van Noach betreft, is vooralsnog niet duidelijk. Wat wél duidelijk is is, is dat we een achttal overdonderende (post-) blackmetalnummers voor onze kiezen krijgen.
Hoewel de titel van het album het anders doet vermoeden, zijn alle teksten in de moedertaal van de bandleden: Frans. Wederom een taal waar ik geen uitblinker in ben, dus met hulplijn Google onder de arm gooien wij de (digitale) plaat op de speler. Het album opent met een flinke dosis blastbeats, klassieke blackmetalriffs en bijbehorende screams. Nummertitel Le Bruit de L’Enfer vertaalt losjes naar ‘Herrie Uit de Hel’. Als men hiermee de hopeloze weeklaag van de verdoemden bedoelt, dan wordt dit tamelijk goed weergegeven. De vocalen klinken vrij wanhopig en het almaar doordenderen van de drums wekt een gevoel op van eeuwige vergetelheid. Dit wordt nog eens onderstreept door de naargeestige ambient passage zo halverwege het nummer, welke wat later weer opgaat in drumwerk dat wat kalmer wordt aangezet. Zo’n wisselwerking tussen snelle blastbeats en rustiger intermezzo’s zien we ook terug in Du Tonnerre Das La Gouffre (‘Donder In De Kloof’). Het hoogtepunt van het nummer bevindt zich zo rond het 03:55 punt. Je hoort dat zanger Kra Cillag zijn imponerende stembereik optimaal aan het benutten is. Het daaropvolgende A Jamais (‘Voor Altijd’) doet er erg lang over om op gang te komen, maar áls het eenmaal op gang komt, dan krijgen we ook een nummer voorgeschoteld dat we met een gerust hart op de stapel ‘wel oké’ nummers kunnen plaatsen.
Met haar ruim negen minuten is Voyageurs (‘Reizigers’) het langste nummer van het album. Wederom horen we rauwe blastbeats, bezielde screams en flink wat tempowisselingen. Er is zelfs ruimte voor een Santana-achtige bluesy gitaarpartij die vreemd genoeg volledig op zijn plaats is. Op Voeu de Ténèbres (‘Gelofte van Duisternis’) dalen we qua tempo en toon af naar de duistere doolhoven van de ziel, om in Les Paroles s’envolent les Ecrits brûlent (‘De Woorden vluchten de Geschriften branden’) weer te vervallen in droevige post-black met opvallende momenten waarop de bassist duidelijk in de schijnwerpers treedt. Tijdens het meeslepende Le Serpent Dans l’Eclipse (‘De Slang in de Verduistering’) kunnen we even rustig de tijd nemen om het puike artwork te bestuderen. Een fraai kunstwerkje waarvan ik de duiding aan de luisteraars overlaat. K Amon K sluit af met het vreemd getitelde Nrat Alpha. Een prima nummer dat we ook op de bovengenoemde stapel zouden kunnen plaatsen.
K Amon K verblijdt ons met een sterk debuutalbum. Zoals we in Voyageurs hebben gehoord, durven ze sporadisch wat risico’s te nemen door te experimenteren met verschillende invalshoeken. Hopelijk neemt hun lef naarmate hun carrière vordert alleen maar toe!
Score:
79/100
Label:
Code 666, 2021
Tracklisting:
- Le Bruit et l’Enfer
- Du Tonnerre dans le Gouffre
- A Jamais
- Voyageurs
- Voeu de Ténèbres
- Les Paroles s’envolent les Ecrits brûlent
- Le Serpent dans l’Eclipse
- NRAT Alpha
Line-up:
- Kra Cillag -Vocalen, Gitaar
- Kzg – Vocalen, Gitaar
- and then Fyr – Basgitaar
- Kra Altar – Drums
Links: