Jonathan Hultén – Chants From Another Place

Geschreven door op 13-04-2020 om 19:30.

Het Zweedse Tribulation heeft door de jaren heen een stevige stap gemaakt in de gespeelde muziekstijl. Op het debuut The Horror (2009) speelde de band nog vrij woeste death metal, op de laatste twee platen eerder een vorm van gesofisticeerde gothic death rock. Zet nu even denkbeeldig nog zo’n stap – en misschien zelfs wel twee – en je komt tot de muziek die Tribulation-gitarist Jonathan Hultén op zijn solodebuut brengt. Schaars gearrangeerde akoestische folk waar de natuur nooit ver weg is, gedragen door de soms spookachtige zang van Hultén. Voor de laatste heeft Hultén zich, naar wij lezen, ook laten inspireren door kerkkoorcomposities en dan kom je natuurlijk al snel terecht bij een naam als David Eugene Edwards van 16 Horsepower en Wovenhand, zeker in de meer beklijvende momenten

Met het noemen van deze laatste bandnamen zal een deel van de trouwe Zware Metalen-lezers al zijn afgehaakt. Metal is hier immers niet te halen. Geen zware riff te vinden hier mensen! En toch… de songs op Chants From Another Place hebben bij vlagen een duistere kracht die menig metalfan, mits met een ruime blik, zal kunnen aanspreken.

Met kalm aangeslagen akoestische gitaar en een prettig in het gehoor liggende, warme stem lokt Hultén je middels A Dance In The Road zijn wereld van rust en contemplatie in. Wanneer tweede track The Mountain op dezelfde voet verder gaat, denken we “het kunstje” van Hultén door te hebben. Een ijzingwekkend “I am dying” en sterk “I have come to sing the demon songs”-refrein snijden echter plots tot op het bot. Het zijn de sterkste momenten op de plaat. Next Big Day is meer uptempo en brengt wat licht in de donkere wereld van Hultén, ook omdat hij hier weer een andere zangstem horen: voluit en met een scherp randje. The Call To Adventure op zijn beurt straalt weer de rust uit van de weidse Zweedse natuur, ademend als een eeuwenoud woud. Het is een eerder meditatief dan pakkend nummer, maar naar het einde toe geeft de spraakzang de song toch de nodige urgentie.

Urgentie die ik overigens niet overal op de plaat terug hoor. Wasteland bijvoorbeeld, dat een keer niet is opgebouwd rond de akoestische gitaar maar elektronische toetsen, klinkt wat doelloos in zijn meanderende overdenkingen. Ook Holy Woods, hoewel het nummer inderdaad het gevoel van bossen geeft en dus precies doet wat de titel belooft, wordt voor mij nooit een echt “liedje”. Datzelfde zou mogelijk gezegd kunnen worden van The Fleeting World, maar die licht overstuurde pianocompositie heeft een fraai thema dat de song meer dan draagt. Aan het einde van de plaat staan nog twee pakkender songs. The Roses en Deep Night (met keelgezang) hebben rustig vloeiende melodieën met de kwaliteit de luisteraar mee te nemen, ver weg van de dagelijkse realiteit (u weet wel).

Chants From Another Place is een herfstig plaatje in de lente. Ondanks dat het album na een sterke start wat wegzakt in rustige overpeinzing, zal het nog regelmatig gedraaid worden in Huize Hoogkamer. Al was het maar voor de geslaagde sfeertekeningen en het ijzersterke The Mountain.

Score:

81/100

Label:

Kscope, 2020

Tracklisting:

  1. A Dance In The Road
  2. The Mountain
  3. Next Big Day
  4. The Call To Adventure
  5. Wasteland
  6. Outskirts
  7. Holy Woods
  8. Where Devils Weep
  9. The Fleeting World
  10. Östbjörka Brudlåt
  11. The Roses
  12. Deep Night

Line-up:

  • Jonathan Hultén – Vocalen, gitaar, de rest

Links: