JIMM – In(can)decence
Eigen Beheer, 2015
Met een woordspeling die nergens op slaat, weet Parijzenaar Jimm wel raad. Indecence betekent ongepastheid. Incandescence vertaal je als gloeiend. Bijgevolg heeft JIMM zijn tweede solowerk ‘ongloeipastendheid’ genoemd. Sterk. Dat moet je maar doen.
Nog sterker is dat monsieur Jimm dit bij ons aanbood als “electric metal”. Twee keer mis. Wellicht maakte hij wel gebruik van het elektriciteitsnet om dit afgelikte voorkauwsel van mierzoete stonerrock en pretgrunge tot stand te brengen, maar daar houdt de elektriciteit dan wel op. Metal is dit dus ook al niet, integendeel, van dit soort siroopzoet suikerspingaren met plattekaasschaafrags (voor de Nederlanders: kwarkschaafrags) gaat de doorsnee lezer van dit vakblad doorgaans over z’n nek. Elke track begint nochtans met een scheurende grooveriff met plakkerige sound, waar je nog wel wat mee kunt. Keer op keer verstuift die echter als een Airwick-kamerparfumeerder tot wasverzachterrags met gladgeföhnde leadmanicure. Zo glad dat je erop kunt schaatsen.
Schaatsen die je maar wat graag met het lemmet vooruit in ’s mans schedel slaat opdat ‘ie alstublieft zou ophouden met zingen. Met de Franstalige teksten komt hij nog weg. Het is dat hoge jeugdige roeptimbre in de refreinen en de gebakken luchtstrofes met telefoontoesteleffect die het nóg crèmiger maken dan het instrumentaal al is. En dan die geleiige mastering van Jens Bogren… ongloeipastend word je ervan!
Tracklisting:
- Jamais De Trêves
- Jour De Gloire
- Pourri Gâté
- Je Cherche à M’Endormir
- Occident Oxydant
- Le Mirroir
- Ton Souffre Douleur
- Adrenaline
- Sur Le Même Modèle
- A La Vie à La Mort
Line-up:
- Jimm – Gitaar, zang
- Fred Quota – Drums
- Marc – Basgitaar
Links: