Jesu – Ascension
Caldo Verde Records, 2011
Justin Broadrick heeft na Napalm Death en Godflesh zijn ziel blijvend uiting gegeven met Jesu. De albums uit het begin van de Jesu-saga zijn zowat klassiekers geworden in de collectie van menig postrockliefhebber. Of het nu industrieel of dronend was, de Broadrickvibes deden het keer op keer. Daarna (na Sun Down / Sun Rise) werd het wat moeilijker, experimenteler, vrijblijvender soms. Nu is er Ascension. En de cover laat meteen het beste vermoeden: Justin loopt ambetant en leeg.
Er is weer negativisme merkbaar. Op zijn eigen serene, passieve manier gooit Justin de mix overhoop. Weinig echte diepgang op dit album, weinig dynamiek ook, maar wel een drammende sound die als het ware een immobiel gevoel weergeeft. Het overheersende geluid is iets tussen dronen en een heavy jam in, gitaargewijs, terwijl de drums minimaal, achteloos en zelfs nonchalant aandoen. Dit is geen gezellig luisterplaatje geworden, verre van. Technisch gezien is dit aan de flauwe kant, inhoudelijk is het een harde noot om te kraken. De traditiegetrouwe instrumenten mogen dan wel een terugkeer betekenen naar het vroege stadium van Jesu, qua gevoel is de dromerigheid veraf en de depressie nabij.
Dit album is voor mij een zegen, dat voor de Jesu-luisteraar slechts in donkere dagen soelaas zal kunnen brengen. De rigide triestheid en zijn doom-achtige bijklanken zijn op Ascension een beperking op het scala wat Jesu kan bieden met zijn transcenderende, emotionele muziek. Ik zei het al: hij loopt ambetant en leeg. En dat is in mijn geval een perfecte mix.
Tracklisting:
- Fools
- Birth Day
- Sedatives
- Broken Home
- Brave New World
- Black Lies
- Small Wonder
- December
- King of Kings
- Ascension
Line-up:
- Justin K. Broadrick – Guitar, Vocals, Bass, Programming
- Diarmuid Dalton – Bass
- Ted Parsons – Drums
Links: