Alweer een nieuw album van deze Deutschpunkers? Blijkbaar wel. Het vorige album Verk Forever werd pardoes een van mijn favoriete albums van 2019. Na The Golden Anthropocene is een nieuw tijdperk aangebroken. Het Halluzinogozän is gestart. Dit album brengt Neues Aus Dem Halluzinogozän.
De experimentele tour van het laatste album wordt op dit album doorgezet. Dit album heeft nog minder grunts, en nog meer bliepjes en tringeltjes. De productie is vergelijkbaar met het vorige album. Het moderne en heldere geluid is opvallend voor de band die eerder echte punkproducties omarmde. De groove overheerst op songs als Familie faehrt mit Auto. Er wordt nog even afgesloten met dance muziek. Je weet nooit wat je precies moet verwachten bij deze band.
Wat helaas wel opvalt is dat het ondanks de creativiteit wat gezocht lijkt op dit album. Ook mist het wat richting, waardoor het triviaal en toevallig overkomt wat de band hier speelt. Bijvoorbeeld het bijna Hindoeïstische intro op Madal 1, waarna Linkin Park-keyboards de melodie overnemen. Daarna volgt een wilde arpeggio op de gitaar. Het is veel geschreeuw, weinig wol. Met grind heeft het allemaal vrij weinig te maken. Het is eerder een soort breakcore met allerhande invloeden. De vocalen zijn veelal een irritante lokroep van allerlei gastmuzikanten, met af en toe even die lekkere grunts erbij. Neem het “refrein” van Halt deine Schnauze, eindelijk even een gerichte middelvinger tegen de wereld. Eindelijk de grunts en screams die de boel kapotraggen, in plaats van experimenteel gepingel van een stamppot boerenkoolmaaltijd in een Chinees restaurant (dank voor de inspiratie voor deze quote Maarten).
Japanische Kampfhörspiele verliest zichzelf op dit album teveel in allerlei experimentele zijweggetjes, zonder dat het iets toevoegt. De twee volgende tracks beamen de behoefte aan knalwerk. Hier bewerken de simpele riffs echter vrij weinig en het blijft gek genoeg standaard klinken. De band dient nog een depressief klinkend tech-death intermezzo op met de naam Trauerorgasmus. Het is weer een idee, maar wat het op deze plaat doet mag Joost weten. Dan nog het afsluitende glitchy Superspreader. Een experiment, maar het klinkt weer alsof het een kaal oefenruimte-idee is. Het mist samenhang en visie.
Echt jammer, wat een vermoeiende plaat is dit geworden. Ik mis het verhaal, de logica op dit album. Het klinkt als een gebrek aan visie, en vooral veel ‘doe maar wat’ onder het mom van experimenteren. Alsof je alleen de karkassen van een werkelijk goed album voorgeschoteld krijgt. Waar redelijk goede ideeën te horen zijn klinken die incoherent. In doorsnee is dit album niet boeiend, waardoor de sporadische goede ideeën ondersneeuwen. Gelukkig geeft Japanische Kampfhörspiele aan het einde van de plaat hardere momenten weg. Dat is het ook. Het mist een paar lekkere knallers. Dit jaar niet in mijn jaarlijst helaas. Luistertip: Halt deine Schnauze.
Score:
60/100
Label:
Bastardized Recordings, 2020
Tracklisting:
- Mantra
- Der Schweinetransport
- Familie fährt mit Auto
- Drohnenangriff auf unsere Werte
- Madal1
- Erregte Männer auf der Venus
- Build a better world
- Halt deine Schnauze
- Deutsches Handwerk
- Lass deinen Müll auf dem Festivalgelände liegen
- Madal2
- Trauerorgasmus
- Superspreader
Line-up:
- Christof Kather – Drums
- Marco Bachmann – Basgitaar
- Robert Nowak – Gitaar
- Martin Freund – Vocalen
- Christian Markwald – Vocalen
Links: