Jack Foster III – Jazzraptor’s Secret
Progrock records/Bertus, 2008
Soms ben ik buitengewoon blij met mijn leeftijdsklasse en reputatie. De shit waar onze promoverdeler geen weg mee weet, komt zodoende vaak bij mij terecht. Natuurlijk is het onvermijdelijk dat er dan regelmatig regelrechte zooi in de bus valt, maar er zitten ook pareltjes tussen die ik, achteraf gezien, niet graag had willen missen. In die categorie valt de cd van Jack Foster III. Bij het lezen van de titel Jazzraptor’s Secret sloeg de schrik mij om het hart, maar dat bleek nergens voor nodig. Jack maakt progrock, meest van de wat rustigere soort. Maar hij doet dat zo goed dat ik even vergeet dat ik meer van de hardere en meer swingende rocksoorten hou. Prachtig gespeeld, gezongen en geproduceerd en een meesterwerkje in zijn soort. Misschien niet echt helemaal op zijn plek bij Zware Metalen, maar goed genoeg om er toch blij mee te zijn en het een regelrechte aanrader te noemen.
Who the fuck is Jack Foster III? Dat vroeg ik me nu ook al af. Maar gelukkig hebben we internet en zo kwam ik te weten dat Jack uit San Mateo, USA komt en al in 1982 cum-laude afstudeerde in music composition and theory. Daarna besloot hij toch om nog wat te gaan studeren in een compleet andere richting en zo volledig bevoegd het onroerend goed bedrijf van de familie in te stappen. Echter op een gegeven moment begon het toch weer te kriebelen en zo maakte Jack in 2003 zijn debuut op cd. Inmiddels is hij aan zijn vierde cd toe. Daarnaast speelt hij in de band Mojophonic en de close harmony groep Full House. Of hij nu onroerend goed magnaat is met een muzikale hobby of muzikant met een dubbele baan wordt niet duidelijk. Wat wel duidelijk wordt is dat het hier gaat om een begenadigd muzikant, componist en zanger. Haal er dan ook nog een stel toppers bij om je te helpen en dan heb je al snel een kwalitatief hoogstaand product als Jazzraptor’s Secret gemaakt.
Terzijde gestaan door Trent Gardner (Magellan) en Robert Berry, die samen ook voor de prima productie tekenden, maakt Jack Foster III een prachtig stuk rock met veel prog en jazz invloeden. Natuurlijk hoort ook zo af en toe een stuk meerstemmige en/of close harmony zang er gewoon bij. Een goed of een slecht nummer is er absoluut niet te noemen, het is gewoon het geheel dat buitengewoon aanspreekt. Natuurlijk moet je er van houden, het tempo ligt niet altijd even hoog en de kwaliteit is meer gebaseerd op het samenspel van zang en instrumenten dan op individuele muzikale prestaties. Weinig scheurende gitaren dan ook en geen fel uithalende of schorre zang. Mooie cleane en loupe zuiver vocalen. Complexe composities en producties die toch verrassend gemakkelijk in het gehoor liggen en dan ook lekker weg luisteren.
Jack Foster III levert met Jazzraptor’s Secret een lekker wegluisterende cd af. Ik lust er wel pap van in ieder geval. Tussen al het normaal gedraaide muzikale geweld is dit een prima adempauze. Of zou ik nou niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk echt oud worden? Neuhhh, ik hou het er maar op dat dit echt gewoon een lekker plaatje is.
Tracklisting:
- Jazzraptor’s Secret
- The Corner
- To Have And To Hold
- Outbreak Monkey
- Dreaming Not Sleeping
- Mandelbrot World
- God And War
- The New American
- Inspiration
- Sometimes When You Win
Line-up:
- Jack Foster III – Vocals/Guitars
- Trent Gardner – Keyboard/Vocals
- Robert Berry – Bass/Drums/Keyboard/Vocals
- Greg Sudmeier – Drums (Outbreak Monkee)
- Darcy Andersohn – backing Vocals (The Corner)
Links: