Itnuveth – Anankè

Geschreven door op 29-11-2021 om 18:30.

Daar zijn ze weer! De mannen van Itnuveth, de beste pagan blackmetalband die niet uit Scandinavië of zelfs daar in de buurt komt. Vanuit Spanje komt Anankè, de opvolger van het vorig jaar nog verschenen Enuma Elish en Itnuveth‘s zesde staat weer bomvol kille heerlijkheid die tegelijkertijd lekker warm en vertrouwd klinkt. Alsof er na een barre tocht over zee en het afslachten van wat christenen een hoorn mede bij een warm kampvuur en een wolvenvel voor om je schouders wacht.

De basis van Itnuveth is al tijden hetzelfde: Volundr tovert constant smaakvolle riffs, melodielijnen en solo’s uit zijn gitaar, Funedëim komt daar met zijn schorre grunt overheen, Adalsteinn vult de gaatjes in op zijn drumstel en zo nu en dan duikt Vàli VästraSkogen op om met zijn fluit wat luchtigheid te brengen. De teksten moeten we in grote lijnen volgen, want Engels is nog steeds een taal die onze Spaanse vrienden niet ligt. Ook niet in de uitspraak overigens. Bij Itnuveth gaat het vooral om het gevoel.

Anankè (op de albumhoes staat een accent aigu, maar dit moet een accent grave zijn) was voor de oude Grieken en Romeinen de Godin van het lot, maar voor Itnuveth de personificatie van eeuwige duisternis, de dochter van de schaduw en de zuster van de chaos. Zo wordt het althans gebracht in het uitstekende titelnummer. Stilzitten is onmogelijk, zeker als Adalsteinn de tempoversnelling erin gooit. We rollen lekker door in Ready to Fight, Always!!!, Icether en Drowned Sun. Sometimes are Gods levert – lekker rond het kampvuur zittend – het eerste rustpuntje op. Daarna trekken we de zwaarden weer met Orc of the Hawtorn. Het rustmomentje heeft Volundr goed gedaan want hij weet hier weer heerlijk met zijn gitaar te toveren. Pure Density is lekker agressief: voor mijn geestesoog zie ik de mascotte van de band, de Berzerker die altijd de hoes siert, op de koppen van zijn tegenstanders inhakken.

Rising from Life brengt ons weer terug naar het kampvuur, met Shame gaat het weer volle kracht vooruit met de wind in de zuilen. Awareness is een meeslepend nummer met lichte Amon Amarth-invloeden, met name door de meezingende achtergrondvocalen. Vreugde en jolijt alom dus bij deze plaat? Nee, helaas. Over het algemeen blijft dit album minder hangen dan Enuma Elish. Het zal nog steeds wel in mijn jaarlijst eindigen, maar het voelt minder als één geheel en met Sinking in the Ocean staat er een nummer op waar ik prima mee had kunnen leven als het het album niet had gehaald, mede door het veelvuldig gebruik van cleane vocalen. De rustige afsluiter The Man, the Dead is zelfs een licht irritant nummer waarin de vocalen en ondersteunende muziek elkaar meer in de weg zitten dan aanvullen.

Desalniettemin: wie zijn folk/viking/pagan black metal graag lekker melodieus houdt, goed kan leven met erg eenvoudige teksten en meer voor het gevoel gaat, heeft met Anankè weer een fijne plaat erbij. Het blijft toch knap hoe ze daar in Spanje met die temperaturen toch die kilte zo muzikaal weten te pakken.

Score:

85/100

Label:

Base Record Production, 2021

Tracklisting:

  1. Anankè
  2. Ready to Fight, Always!!
  3. Icether
  4. Drowned Sun
  5. Sometimes Are Gods
  6. Orc of the Hawtorn
  7. Pure Density
  8. Rising From Life
  9. Shame
  10. Awareness
  11. Sinking In the Ocean
  12. The Man, The Dead

Line-up:

  • Funedëim – Vocalen
  • Volundr – Gitaar, bas
  • Vàli VästraSkogen – Fluit
  • Adalsteinn – Drums

Links: