Isolation – Closing a Circle
Eisenton Productions, 2011
Het Duitse Isolation prijkte ooit nog met kille depressieve black op een split met het meesterlijke Austere maar besluit nu Joyless en andere akoestische depri-rock te imiteren. Geen goede keuze.
Want hoewel Isolation in het verleden nooit verder kwam dan de “matig”-grens met zijn depressive black metal wordt het bij deze alleen maar saaier en voorspelbaarder. De zanger van dienst neuzelt aan 20 woorden per minuut en kan alleen maar irritante klanken voortbrengen die alles behalve beroeren. De composities worden sfeerloos vertaald en komen totaal niet tot hun recht, mede door de veel te simpele minimale aanpak die ondersteund wordt door een onstrakke bas die een hoofd(d)rol opeist. Het is begrijpelijk dat je het momentum op plaat wil zetten, maar maak dan ook dat het momentum ergens op lijkt.
Afrader. Een pijnlijke manier om de cirkel te sluiten en een toonbeeld van hoe de stekker er letterlijk uittrekken tot weinig goeds kan leiden. Het instrumentale Nomad met zijn post-vibes is nog het meest geslaagde nummer, maar kan het de plaat in zijn geheel niet redden. De volgende graag.
Tracklisting:
- Something and Nothing
- Closing a Circle
- Never Enough
- This Moment
- Nomad
- One Day
- Fan the Flames
- There Will Be No Answer
- The Wasteland
- May you Fare Well
Line-up:
- Andre Jonas – Bass
- Albert Röhl – Drums
- Johannes Schmid – Vocals, guitar
Links: