Iskandr – Euprosopon

Dit jaar zijn er een pak Nederlandse blackmetalreleases uitgekomen die echt top zijn. Belgische ook, maar Nederland blinkt echt wel uit in zwartheid dit jaar. Ik noem ze even op: Kwade Droes, Solar Temple, de split Turia/Fluisteraars, Himelvaruwe en Zwarte Draak (maar die slaan jullie best over wegens te extreem), Invunche, de EP van Kjeld en Witte Wieven. En voor de liefhebbers was er ook een Urfaust en de split van Forbidden Temple/Ultima Thule plus de live albums van Standvast en Sammath. Zeker weten dat ik er nog een paar vergeet, maar deze ga ik niet vergeten: Iskandr.


De tweede langspeler van Iskandr is dit, tevens een band van O (Galg, Lubbert Das, Solar Temple, Turia). Ik reviewde de EP Zon in 2016 en sindsdien is de naam me keihard bijgebleven. Iskandr maakt ook nu weer zeer gespannen aanvoelende black die vooral op midtempo resoneert met je meest onderliggende gevoelige snaren. De bonkerige black is voorzien van zeer druk drummateriaal, lawaaierige basbrouwsels en iel gepiel in riffvorm met occasionele kleverige gitaarlijnen vol donkere fantasieverwekkende sfeerbeelden. En dan heb ik het nog niet over het introverte akoestische gitaarspel. De hoes is dan ook perfect gekozen voor dit epos. Zeer intens in zowel het minimalistische werk als in de heidens aandoende storm van blackmetaltechnieken, maar je komt ook niet zomaar op Eisenwald terecht natuurlijk, die heren hebben ook oren aan hun hoofd.

Ook Iskandr heeft dat typisch ceremoniële en verhalende over zich wat Nederlandse black onderscheidt van het tegenwoordig wel erg theatrale en overmatig orthodoxe black metal gedoe uit het oosten en de vaak te gekunstelde en emotioneel beladen black uit het westen. Schiet alleen nog het Noorden over en ook daar kan Iskandr zich prima mee meten. Ook nu weer ferm sterk werk.

Score:

84/100

Label:

Eisenwald, 2018

Tracklisting:

  1. Vlakte
  2. Regnum
  3. Verban
  4. Heriwalt

Line-up:

  • O

Links: