Aaaah, Iperyt uit Polen. Deze muziek ligt mij wel. Industriële gabbertoestanden met blackmetalelementen. Gaaf. Totalitarian Love Pulse was een vette bak herrie en ook het ferm afgekraakte album No State of Grace deed me goed, vooral het nummer Antihuman Hate Generator. Na zes jaar van stilte was het tijd voor een nieuwe plaat via Pagan Records.
Iperyt heeft niet bepaald het imago een doortastende band te zijn en daar hebben ze iets aan gedaan. De elektronische frequenties zijn een pak diverser en veelzijdiger geworden, en ook het tempo is aangepakt. De hyperblastpartijen zijn iets gedoseerder geworden, de mix werd gelaagder. Zodanig gelaagd dat je in feite drie zaken compleet naast elkaar hoort: een gitaarlijn (vaak dubbel), een vocale lijn (die volledig losstaat van het gitaargeweld), en digitale beats en effecten. Het valt me zwaar om het te moeten zeggen, maar de productie is zeer zwak. Daardoor krijg ik het zelfs moeilijk om te bepalen of de nummers goed of slecht in elkaar zitten. Enorm jammer.
Ik hoor duidelijk dat Iperyt met The Patchwork Gehinnom een hoop goede bedoelingen had, dat er frisse ideeën in vervat zitten, dat het allesbehalve rechttoe rechtaan industriële terreur is, maar de productie en mixing is zo dramatisch dat het alles verkloot. Jammer, jammer, jammer. Ook de tribal en militaire ritmiek op het naar het vorige album refererende nummer Scars are Still Sexy kan de boel niet helemaal redden.
Score
60/100
Label:
Pagan Records, 2017
Tracklisting:
- Phantom Black Dogs
- From Nowhere to Nowhere
- What Man Creates
- With Eyes Wide Shut
- Devil’s Violent Breed
- These Walls (Have Seen)
- Scars Are Still Sexy
- Primitive Darkness
- Mindtaker
- Worms of the Modern World
- Checkmate, God!
Line-up:
- Black Messiah – Gitaar
- Hellhound – Gitaar
- Shocker – Samples, Keel
- People Hater – Keel
- Vincent – Bas
Links: