Invictus – Despair

Geschreven door op 07-10-2024 om 23:13.

Verenigd u! Dat moet Invictus ook gedacht hebben. De band verzamelde gelijkgestemde labels, Genet records en een Deense en Spaanse platenboer om hun plaat vol melodische death/black metal, Despair, uit te brengen. Deze vijf heren hebben behoorlijk wat achtergrond en klusten of klussen nog steeds bij in ander Belgisch ondergrondgeweld.

Volgens deze band leven we in een desolate wereld volgepropt met miserie en tristesse en leidt dit tot onder andere moord en zelfmoord. Mensen zijn vaak ook hypocriet, trekken zich van de ander ook weinig of niks aan en lijken niet te zien waar het echt om draait. Dit is natuurlijk een behoorlijk zwarte en zware boodschap die de Belgen brengen. Ik kan delen van bovenstaande wel volgen maar om nu te stellen dat op menselijk vlak alles al naar de galemiesen is, dat weiger ik toch te geloven. Ik leef op hoop zou je kunnen stellen.

Starten doet deze plaat met BBB, nee, niet de BoerBurgerBeweging of de oefeningen die je vrouw doet in de plaatselijke fitness met instructeur Ramon waar ze ‘s avonds ook nog iets mee gaat drinken voor ze weer naar huis komt. Nee, gewoon een blastfestijn waarover de schuurpapieren vocalen worden gedrapeerd. Het geheel doet alzo al snel wat Scandinavisch aan. Wanneer de gitaren wat meanderen komt er wel een euvel naar boven. Dan is de klank van de ritmesectie toch net wat te dun. Niet getreurd want heerlijk soleerwerk smeert de hoeken en de gaten wel even dicht. Vervolgens geraak ik toch niet helemaal in de muziek of de nummers op één of andere wijze.

Wolves is echter weer een nummer dat me bij mijn nekvel pakt. Het is die weldoordachte riffpartij en die solo die me weer wat ontwaakt. Een hammerblast sleurt je vervolgens als een prooi door het donkere bos. Erg sterk! Dat kan ook gezegd en geschreven worden over de akoestische partij die de heren in het midden van het nummer weten te integreren. Adrift heeft heel wat At The Gates elementen in zich al was het maar voor de combinatie van duellerende twinleads en vocalen die zo de verf van de muren schuurt. Heerlijk ook die rollende dubbele basthema’s die net op het einde van het nummer nog even komen bovendrijven. Coffins tracht dan weer te bijten en te scheuren terwijl het gitaarloopje in het titelnummer we wat Oosters aan doet. Glijdend soleerwerk neemt die gedachte echter snel weg. Ablaze vijzelt het tempo weer lekker op in zijn eerste maten om dan weer in een typische sleurend en slepende dynamiek terecht te komen.

Het Belgische Invictus heeft een aangenaam sleurend en schuren melodische death/blackmetalplaatje getiteld Despair, in elkaar weten timmeren. Blij om horen dat er landgenoten genoeg zijn om kwaliteitsvolle extreme metal te blijven maken.

Score:

70/100

Label:

Genet Records, 2024

Tracklisting:

  1. BBB
  2. Inhumane Shells
  3. Morose
  4. Wolves
  5. Adrift
  6. Coffins
  7. Despair
  8. Ablaze
  9. Screams Of An Enslaved Choir

Line-up:

  • Kurt
  • Pieter
  • Timmy
  • Jo
  • Alex

Links: