Intronaut – Fluid Existential Inversions

Geschreven door op 02-03-2020 om 21:16.

Intronaut heeft over de jaren een eigen niche binnen de progressieve metal uitgehouwen. Deze Amerikanen houden de fakkel van het genre als een verblindend baken in de lucht en zijn gewoonweg één van de meest interessante bands op het moment. De band heeft vijf langspelers op zijn palmares staan met extreem agressieve en verpletterende riffs, moordende screams, psychedelische dubbelzang, onnavolgbare en wervelende ritmes en fretloze jazzy basescapades. Elk van deze vijf albums is een parel op zich, maar Habitual Levitations: Instilling Words With Tones steekt er met kop-en-schouders bovenuit voor mij. Althans, tot Fluid Existential Inversions deze van de troon stoot.

Na het vertrek van drummer Danny Walker in 2018 is het lange tijd zorgwekkend stil geweest in het kamp van Intronaut. Fans – lees: ik – vreesden voor het einde van de band of een serieuze kwaliteitsdip. Het kunstzinnige drumwerk van Danny bracht zo veel karakter in het bandgeluid. Toch vormt dit géén gemis op de nieuwe plaat, integendeel. De drums zijn hier ietsje groovier dan voorheen, maar technisch even indrukwekkend en iets meer ondersteunend voor de gitaren. Durf ik beter te zeggen? Het tomwerk in de intro van The Cull klinkt alvast alsof een inheemse Ghanese stam de duivel oproept. Nog nooit klonken de drums zo lekker bij Intronaut. Het mooie is ook dat, hoewel de drums hier centraal staan, de andere instrumenten nog omhoog worden getrokken. Bij vorig materiaal klonken sommige stukken bijna als een drumoefening. De overige drie leden komen daarboven op de proppen met het beste materiaal dat ooit onder de noemer Intronaut is uitgebracht. Alex Rüdinger (Whitechapel, Good Tiger en meer) neemt het drumwerk voor zijn rekening en goede vriend Ben Sharp (Cloudkicker) schreef mee aan het album. Robin Staps (The Ocean) wist me op Complexity Fest te vertellen dat dit ook zijn favoriete Intronaut album is en dat de vocals voor de eerste keer even indrukwekkend als de instrumenten zijn. Bent u al aan het watertanden? Hier is alles nat.

Fluid Existential Inversions heeft minder jazzy uitspattingen dan zijn voorgangers, hoewel die er zeker nog zijn, zie Tripolar of het einde van Pangloss. De nummers zijn coherenter en steken eleganter in elkaar.  Daarbovenop is de band verrassend hard op The Cull en Pangloss. Zo hard zelfs dat dit doet terugdenken aan Prehistoricisms uit de brute beginperiode. Ook Tripolar leent veel van de tonaliteit van Prehistoricisms. Een streling voor het verfijnde oor. Speaking of Orbs is bezwerend psychedelisch en ook de zachtste track op het album. Een perfect nummer voor iemand die het zwaarste metaal nog niet kan waarderen. Dit komt binnenkort als single uit en dat gaat een goede zet zijn om een breder publiek te bereiken. Afsluiter Sour Everythings is groots in opzet, maar verfijnd in de afwerking en laat zeker geen nare nasmaak achter, integendeel. De band weet negen keer een abnormale hoeveelheid informatie te verwerken tot coherente nummers. Mijn absolute favoriet is zeker en vast Pangloss en vat Intronaut samen in iets meer dan zes minuten. Geniet. Ik kan geen enkel negatief punt bedenken, dit album is pure magistrale klasse. De instrumenten klinken perfect, de mix en mastering zijn modern, maar niet overdreven. Qua stijl zit het album tussen Prehistoricisms en The Direction of Last Things in, maar de band speelt daarmee helemaal niet op veilig. Het risico loont. Er zijn geen kwaliteitsdipjes, zoals op vorige albums wel eens kon gebeuren. Dit is alles wat het had moeten zijn, maar dan in de perfectie uitgevoerd.


Fluid Existential Inversions staat hier al zes weken op repeat en dat gaat nog lange tijd zo blijven. De toekomst ziet er glorieus uit voor Intronaut. Dit album gaat bovenaan jaarlijstjes eindigen. Essentieel! Absolute aanrader! Luisteren! Sterkste release in jaren van één van de vetste bands ooit. Nu de gitaar nog eens aanzwengelen en hopen dat er iets uitkomt dat ook maar tot aan de hielen van dit meesterwerk komt.

Score:

100/100

Label:

MetalBlade, 2020

Tracklisting:

  1. Procurement of The Victuals
  2. Cubensis
  3. The Cull
  4. Contrapasso
  5. Speaking of Orbs
  6. Tripolar
  7. Check Your Misfortune
  8. Pangloss
  9. Sour Everythings

Line-up:

  • Sacha Dunable – Gitaar, zang
  • Joe Lester – Fretloze basgitaar
  • Dave Timnick – Gitaar, zang
  • Alex Rüdinger – Drums (studio)
  • Ben Sharp – Gitaar (studio/meegeschreven aan materiaal)

Link: