Intervals – Circadian

In de wereld van de zware metalen wagen niet heel veel bands zich aan volledige instrumentale albums, maar ze bestaan. Animals As Leaders en Apocalyptica zijn wellicht de bekendste maar, Russian Circles en Pelican genieten ook de nodige successen. In Canada is de groep Intervals in 2011 opgericht en hoewel het in eerste instantie de bedoeling was om een vocale band op te zetten, lukte het bandleider Aaron Marshall niet om de juiste mensen bij elkaar te krijgen en lange tijd werd er alleen instrumentaal gespeeld.

Nadat Intervals twee instrumentale EP’s had uitgebracht, besloot bassist Mike Semesky zich te richten op de vocalen en te stoppen met het bespelen van de basgitaar. Het debuutalbum A Voice Within verscheen in 2014 en is het enige werk van Intervals waarop vocalen te horen zijn. In 2015 stapte Semesky echter uit de band en trad de band voor het eerst sinds een jaar weer op zonder vocalist. Ook werd A Voice Within in een instrumentale versie uitgebracht. Hoewel het Marshall enorm beviel om weer ‘terug naar de roots’ te gaan, wilde de andere leden weer een frontman zoeken. De band kwam niet uit deze impasse en koos Marshall ervoor om nieuwe leden te zoeken voor Intervals.

We maken een sprong naar het heden en voor ons ligt nieuw werk van Intervals. Het is de vierde langspeler en deze heeft als titel Circadian meegekregen. Marshall staat te boek als enig officiële bandlid, hoewel hij voor in de studio en optredens wel regelmatig dezelfde muzikanten vraagt. Op dit album horen we Nathan Bulla op drums. Bulla heeft op de vorige plaat van Intervals ook al zijn medewerking verleend. Jacob Umansky is de opvolger van Cameron McLellan op de basgitaar.

Circadian is een concept, uitgedacht en bewerkt door Marshall zelf. Het is een compleet verhaal dat zonder woorden wordt verteld en handelt over het doorbreken van de dagelijkse sleur op zoek naar inwendige rust. Dit heeft alles te maken met de balans die Marshall zelf probeert te vinden.

De openingstrack is tevens de eerste single van het album. 5-HTP zet meteen de toon en je hoort gelijk dat je een progressief stukje instrumentale metal voor je kiezen krijgt. Eigenlijk is het nummer als laatste geschreven voor het album, omdat Marshall vond dat de plaat een sterk en effectief intro nodig had.

Circadian is een opus dat eigenlijk in zijn geheel als één stuk beluisterd dient te worden. Er is enorm goed nagedacht over het verloop van de muziek en het zit vol met motieven, cadensen en thema’s die regelmatig terugkeren. Marshall grijpt daarbij zelfs terug naar zijn eerdere werk. Het album staat vol met gedreven gitaar georiënteerde metal, de ene keer razendsnel, de andere keer ingetogen en ballad achtig. Je moet wel enige affiniteit hebben met instrumentaal werk om een plaat als deze te kunnen waarderen.

Uiteraard kun je in de progwereld uitstapjes verwachten en bij Intervals vinden we deze in het nummer D.O.S.E., waarin we een saxofoon te horen krijgen. Hier is een gastoptreden weggelegd voor Antonio Hancock, beter bekend als Saxl Rose.

Ik ben opgegroeid met instrumentale albums van Vinnie Moore (Mind’s Eye), Tony MacAlpine (Edge of Insanity) en Joe Satriani (Surfin’ With the Alien) en heb sindsdien vele instrumentale bands leren kennen zoals Gordian Knot, Animals As Leaders en Tides From Nebula. Vooral het laatste decennium richten dit soort gezelschappen zich tot het maken van progressieve metal. Intervals is hierop geen uitzondering, maar dat maakt het wel lastig om je te onderscheiden van de rest. En dat komt terug in het eindoordeel.

Score:

78/100

Tracklisting:

  1. 5-HTP
  2. Vantablack
  3. Luna[r]tic
  4. Lock & Key
  5. Signal Hill
  6. String Theory
  7. D.O.S.E.
  8. Earthing

Line-up:

  • Aaron Marshall – Gitaar
  • Jacob Umansky – Basgitaar
  • Nathan Bulla – Drums, percussie

Links: