Ingested – Where Only Gods May Tread

Geschreven door op 01-09-2020 om 23:51.

In elk gesprek over de hardst werkende brutal deathmetalbands van de laatste tien jaar móet gewoonweg de naam Ingested vallen. Tussen het vele toeren door trekken de Britten met Where Only Gods May Tread hun vijfde volplaat verticaal door je ruggenwervel. Een op zijn zachtst gezegd verrassend album, dat zomaar een keerpunt zou kunnen blijken.

De opener is nog vintage Ingested. Meteen klapt de granietsmeltende gitaarsound de slamklemmen dicht. Je hoort de ijzertanden net niet in het vlees kletsen, zo massief houwen de chugs. Typische maaiende blastwervelingen en de knookafkluivende schreeuw, zoals alleen Jay die kan voortbrengen, stropen het vel van datgene dat in de klemmen getrapt heeft af, om opnieuw een ontwortelend slambombardement te lossen dat de bodem als een valkuil laat inzakken. Hoor de inslag naar het einde van de openingstrack maar ‘ns, je ziet de beelden van de haven in Beirut zo voor je.

Zeggen dat zulke toestanden nadien stoppen, is nu ook weer niet waar. De vleespulp gorgelende grunt en de explosieve gitaarsound kletsen het fundament er regelmatig nog eens van tussen. Toch zakt de boel – afgaand op de vorige zin zou je zeggen logischerwijze – in. In negatieve zin. Vulstukken met saai uitdijnende of chuggende gitaarberoering en deathcoreske monotonieblokken krijgen emotioneel beladen, zeg maar getormenteerde leadnoten over zich heen. Er komt zowaar harsige cleane weeklaagzang van Kirk Windstein hemzelf aan te pas in Another Breath, iets dat we nooit verwacht hadden dat van toepassing zou zijn in een gesprek over Ingested.

Zo sturen allerlei… we zullen het maar experimenten noemen, de brutal death metal naar een ander emotioneel spectrum. Een akoestische riff die een synthetisch koor inleidt, waar die machtige chugsound nadien op inhakt geeft Impending Dominance nog iets episch mee. Veelal vallen fatalistische sferen en deathcorebenaderingen te labiel en ambivalent uit. Ingested stelt zich met Where Only Gods May Tread kwetsbaar op. Gewaagd en getuigende van ballen, zeker, maar muzikaal is het hun minste plaat tot dusver. Al zou het zomaar een keerpunt kunnen zijn, moesten de Britten beslissen om de ruggenwervels er voortaan uit te huilen in plaats van te slammen.

Score:

79/100

Label:

Unique Leader, 2020

Tracklisting:

  1. Follow The Deceiver
  2. No Half Measures
  3. Impending Dominance
  4. The List
  5. The Burden Of Our Failures
  6. Dead Seraphic Forms
  7. Another Breath
  8. Black Pill
  9. Forsaken In Desolation
  10. Leep Of The Faithless

Line-up:

  • Lyn Jeffs – Drums
  • Sean Hynes – Gitaar, achtergrondvocalen
  • Sam Yates – Gitaar, achtergrondvocalen
  • Jay Evans – Vocalen
  • Dom Grimard – Basgitaar (sessie)

Links: