Infernal Poetry – Beholding the Unpure
Hardebaran, 2005
Schizo death metal. Zo noemt het Italiaanse Infernal Poetry hun muziek. Prima woordkeuze als je het mij vraagt, want de death metal van dit viertal heeft duidelijk meerdere persoonlijkheden. Van catchy staccato riffs tot melodieuze passages en van proggy gefriemel tot vreemdsoortige samples en een fikse knipoog richting dit alles middels de nodige humor. Van alles wat dus. Nu eens kijken of ze niet teveel hooi op hun vork hebben genomen.
Dit laatste leek even het geval tijdens de eerste luisterbeurt, maar toen ik de promo meerdere malen beluisterd had, bleek dit plaatje best vakkundig in elkaar te zitten. De Death– en soms Carcass achtige riffs worden op subtiele wijze vermengd met een progressieve manier van songwriting. In het nummer The Unpurifier bijvoorbeeld zit ook een behoorlijke dosis Emperor in verwerkt (van Prometheus welteverstaan) wat vooral naar voren komt in het gitaarwerk.
Ook de zang zit tegen het schizofrene aan. De rauwe vocalen worden afgewisseld met gehijg, gehuil, gefluister en andere vormen van stembandacrobatiek. Op deze momenten krijg ik steeds visioenen van een Brits bandje die waarschijnlijk niet bij veel mensen bekend zal zijn, maar wel even genoemd mag worden: SikTh. Deze band bracht een tijdje terug het geweldige The Trees Are Dead And Dried Out, Wait For Something Wild uit, die qua aparte overgangen en dito vocalen af en toe wel wat weg heeft van dit Infernal Poetry. Qua muzikaal uitgangspunt gaan de Italianen trouwens wel veel meer de death metal kant op dan SikTh, die meer in de progressieve hardcore hoek zitten.
Maar goed, genoeg toffe bandjes gepromoot, dit Infernal Poetry mag er zeker ook zijn. Vooral metalfans die wel overweg kunnen met verrassende muzikale wendingen en experimentele songwriting zouden dit wel eens een erg sterk album kunnen gaan vinden. Wel even wennen aan het geheel (en ook aan de productie trouwens, die nogal vlak klinkt, maar later toch best effectief blijkt), maar dan ontpopt er een alleraardigst album die bol staat van de spanning.
Nog even wat toegevoegde informatie: Afsluitende Iron Maiden cover is vrij overbodig, omdat de band er weinig bijzonders mee gedaan heeft. Verder mag het artwork van Lorenzo Mariani (die o.a. ook de cover van Darkthrone’s Sardonic Wrath voor zijn rekening nam) er ook weer zijn.
Tracklist:
- I always lay beneath mp3
- Crawl
- The Unpurifier
- The Frozen Claws of Winter
- Insane Vein Invading Inner Spaces
- Fleashapes
- The Punishment
- Blood Spilled for a Spell
- Fear of the Dark
Line-up:
- Paolo Ojetti – vocals
- Daniele Galassi – guitars
- Christian Morbidoni – guitars
- Alessandro Infusini – bass
- Alessandro Vagnoni – drums
Link: