Indignu – Adeus

Het eerste wat me opvalt aan Adeus van Indignu is de spuuglelijke hoes. Het is zo’n typisch Portugees tegeltje (Azulejos). Maar het ziet eruit alsof de ontwerper van de stadshaard in Enschede nog wat overschotjes had en dat op een lp heeft gekwakt. Normaal gesproken vind ik het artwork op de platen van Dunk!Records fraai verpakt, maar dit is niet zo mijn ding. Afijn, het draait om de muziek.

Adeus is de nieuwe telg van het Portugese post-rock combo Indignu. De bijgeleverde biografie spreekt van post-rockveteranen en dat klopt deels ook wel. De band bracht in 2010 hun eerste werk uit en is nu aanbeland bij album nummer vijf, Adeus getiteld. En dat is een plaat die je verwacht op Dunk!Records. Mistroostige post-rock met een enorm weemoedige inslag die je wel vaker tegenkomt bij Portugese bands. Het is ook niet zo gek, adeus is het Portugese woord voor adieu. Wat het Franse woord is voor de groeten.

Een post-rockplaat met een concept dus. Het snijdt de grote thema’s: verlies, pijn, maar ook hoop aan. Echt vrolijk wordt het echter niet op de vijf nummers. Het is muziek voor een verloren regenachtige zondag waar je eigenlijk nergens zin in hebt. Opener A Noturna is in dat opzicht een goede opener. Het kabbelt voort, en net als je denkt ‘begint dit nummer nou nog een keer?’ is het al bijna afgelopen. Het valt overal een beetje tussen, een intro voor een stuk wat niet gaat komen.

Dat doet Indignu in het tweede nummer Devolução Da Essência Do Ser wel beter. Op lijzig tempo wordt dit nummer uitgebouwd. Dat lijzige tempo zorgt er wel voor dat je meegezogen wordt in de sfeer van deze plaat. In dit nummer hoor ik ook echo’s van de fado terug. Niet zo gek, want die stijl staat ook niet bekend om de confetti en de slingers. Het past uitstekend in elkaar. Het nummer bouwt wel langzaam uit met treurig klinkende melodieën die beelden van verloren werelden oproepen. Maar net als je daar bent beland, word je ineens afgeleid door baslijnen die bij een ander nummer lijken te horen. Dat klinkt best gek. Net als de overgang na negen minuten waardoor de hele sfeer van het nummer rigoureus wordt omgegooid met een midtempo stuk. Het geheel doet een beetje aan als knip en plakwerk.

Em Qualquer Entranha is dan  een nummer dat begeleid wordt door subtiel pianospel dat van de hand van Philip Glass kon komen. Dit sluit dan wel weer goed aan bij het volgende lange nummer: Urge Decrifrar No Céu. In dit nummer komt ook voor het eerst zang voorbij. Het zijn eerder langgerekte kreten die het epische van de muziek versterken. Want dit nummer kent zeker zijn epische momenten. En wat Idignu daarbij goed doet, is dat deze uitbarsting nog altijd met een fraaie melodie begeleid wordt. Het is een hoogtepunt op deze verder nogal tamme plaat. Wereldschokkend is Adeus niet geworden. Maar wat Indignu wel gecreëerd heeft is een perfecte soundtrack voor korte regenachtige dagen.

Score:

63/100

Label:

Dunk!Records, 2022

Tracklisting:

  1. A Noturna
  2. Devolução Da Essência Do Ser
  3. Em Qualquer Entranha
  4. Urge Decrifrar No Céu
  5. Sempre Que A Partida Vier

Line-up:

  • Afonso Dorido – Gitaar, Piano, Zang
  • Ivo Correia – Drums, Synthesizer
  • Pedro Souza – Basgitaar

Links: