Impure Wilhelmina – Antidote

Uit Genève, Zwitserland, komt dit viertal dat al ruim vijfentwintig jaar muziek maakt. Ik leerde hem kennen door middel van zijn in 2017 uitgekomen album, Radiation. Een prachtplaat volgestopt met emotioneel geladen doch stevige post-rocksongs die tevens voorzien werden van indie-, new wave-, gaze- en zelfs blackmetalthema’s. Impure Wilhelmina heeft nu het zevende studioalbum ingeblikt, met als titel Antidote. Een tegengif tegen? In ieder geval belooft het weer een heerlijke trip te worden. Aan de hand van tien nummers zullen de heren het ons wel duidelijk maken zeker?

We kregen eerder al wat smaakmakers voor de voeten geworpen en dit onder de vorm van twee clips. Eén videoclip voor het nummer Gravel en een lyricvideo die het nummer Dismantling ondersteunt. Te perfect om deze niet nog eens te vermelden en je misschien voor het eerst te laten kennismaken met de erg doortastende muziek van deze Zwitsers en de aparte doch oh zo karakteristieke stembanden van de grondlegger, de heer Schindl. Tijdens een eerste globale draaibeurt valt het me op dat er ook in de vocalen meer agressiviteit zit. Er zijn meer screams doch dat het abrasieve ook terug te vinden is in de muziek met hier en daar een blastbeat.

En hoe opent dit album? Met volgens mij toch één van de beste post-rock/gaze-riffs ooit geschreven, die duidelijk laat blijken dat er nog altijd ergens in deze band een smerige ondertoon zit. Solitude ontplooit zich alzo tot een spectaculair en innovatief nummer. Hoor ook hoe die kreunende, steunende bas er net tussenkomt. Het duurt wel even vooraleer de vocalen worden geplaatst, maar het gebeurt wel op het juiste moment. Op een wederom melodramatische bodem komen de stembanden ook nog eens tot zijn perfecte recht. Niks dan superlatieven na deze opener. Midlife Hollow geeft je een inkijk in de typische Impure Wilhelmina. Het versmelten van de zang met de melodielijnen die erg variabel, erg gelaagd zijn en gesteund worden door een ritmisch fundament dat speels doch strak binnen zijn compartiment blijft. En ja hoor… Een blastpartij die één van de sterkste riffs van de plaat subliem integreert in een hoekig geheel. Met het groezelig goede Gravel, het schurende en brute Dismantling konden we reeds hierboven kennismaken. Met Jasmines, als een breekbaar bloeiende bloemenpracht, zitten we alweer op de helft van de plaat en komt er nog een aantal erg sterke nummers aan.

Neem nu Vicious dat op een fundament van sappige rockgitaren gebouwd wordt, maar niet zijn karakteristieken verliest. Ook hier is het weer die warme, glijdende stem die een pakkend refrein brengt. Torrent is misschien wel het beste nummer van de plaat. Het doet me het meest mijmeren naar nummers als Great Falls Beyond Death en Torn van de vorige plaat. Daarom hoor je dat de heren hun achtergrond niet verloochenen nochtans een paar, soms subtiele, wijzigingen aanbrengen. Soms subtiel, maar niet altijd. De screams in Unpredicted Sky zijn van blackmetalniveau en krabben het vlees van je ongekookte botten en dit gedurende bijna acht minuten. Met minuscule precisie snijden ook de gitaarriffs met plezier mee. Het erg rustige, puur instrumentale Antidote is de voorbode voor Everything is Vain. Een tragere, eerder dissonante afsluiter die samengebonden wordt door een strakke wat zompige drum.

Wat een schijf! Materiaal voor de jaarlijst, millenniumlijst, of welke lijst dan ook… Je komt het maar zelden tegen, platen van deze kwaliteit.

Score:

97/100

Label:

Season Of Mist, 2021

Tracklisting:

  1. Solitude
  2. Midlife Hollow
  3. Gravel
  4. Dismantling
  5. Jasmines
  6. Vicious
  7. Torrent
  8. Unpredicted Sky
  9. Antidote
  10. Everything is Vain

Line-up:

  • Michael Schindl – Zang, gitaar
  • Diogo Almeida – Gitaar
  • Sébastian Dutruel – Basgitaar
  • Mario Togni – Drums

Links: