Imperium Dekadenz – Into Sorrow Evermore

Geschreven door op 19-01-2023 om 21:14.

Vespasian en Horaz zijn de grondleggers van wat ze plegen ‘black metal from the Black Forest’ te noemen. De beide heren lijken al sinds mensenheugenis onder de bandnaam Imperium Dekadenz gekend te zijn. Uit Duitsland komen ze en in 2016 brachten ze nog het erg sterke Dis Manibvs uit. Daarvoor, in 2013, het nog lekkerdere Meadows Of Nostalgia met daarop het geweldige Ave Danuvi. Een nummer dat de band typeert. Veelal midtempo black metal met een smerige slependheid in zich, melodieus wel maar met aandacht voor epische momenten, ondersteund door koorachtige vocalen. When We Are Forgotten, hun zesde langspeler, kwam uit via Napalm Records in 2019. Dit Into Sorrow Evermore komt eveneens via het gerenommeerde Oostenrijkse label. Ook nu verwacht ik gewoonweg weer, zeker als ik de reeds uitgebrachte singles November Monument en Memories… A Raging River beluister, een erg sterke plaat die kan bestempeld worden ‘als een schoenmaker blijft bij zijn leest’ of beter geschreven ‘als een boswachter blijf bij zijn bos’-album.

Imperium Dekadenz slaagt erin al vanaf de eerste noten je te bevangen en hun diep trieste emoties over te brengen. Het korzelige blackmetalfundament dat ze hiervoor gebruiken is goed gekend. Tegen alle verwachtingen in start Into Sorrow Evermore wel behoorlijk agressief met een splijtend riffarsenaal aan hoog tempo. Wel ook meteen aanwezig, die sturende leadlijn. En heerlijk, die glijdende baspartijen! Bijzonder interessante opener, mede ook gezien die smerige slependheid die deze Duitsers zo karakteriseert, ondersteund door een erg sterke productie. En aan een hoger tempo wordt er gewoon verder gedaan. De blastpartij, de rollende drumthema’s en de accentjes op de cymbalen zijn ook aanwezig in het schitterende Truth Under Stars. Wat een meerlagige melodielijnen. Luister ook eens naar die schitterende, boosaardige baspartijen, dan weer zwaar dan weer glijdend naar de hogere noten. Sterk!

De heren nemen vervolgens wat gas terug en lijken in de eerste maten wat te contempleren. Aurora zit vervat in die gekende smerige, slepende midtempo cadans. De schurende stembanden van Horaz, die abrassieve bas, die verhalende gitaarlijnen, alles is aanwezig. Je zou zelf je longen uit je lijf durven schreeuwen als Horaz aanzet, Auroraaaa. Elysian Fields sluit daar naadloos bij aan. De openingsriff van Forests In Gale doet me wat mijmeren naar de Griekse blackmetalgoden. Dit komt door de huilende gitaarlijnen. Awakened Beyond Dreams stuwt het geheel weer vooruit. Stampende gitaarriffs vallen hier op. Voor je het weet beland je echter wel kortstondig in een wat dromerige sfeer waaruit je weer ontwaakt wordt door middel van een sturende solo.

Ongelooflijk sterk album dit Into Sorrow Evermore. Een album dat de vorige plaat vlotjes  aan de kant duwt en een prominentere plaats inneemt in het al uitgebreide oeuvre van deze beide heren van Imperium Dekadenz. Tja, het jaar is nog maar net begonnen, maar dit is er toch ook weer één voor de jaarlijsten als je het mij vraagt.

Score:

94/100

Label:

Napalm Records, 2022

Tracklisting:

  1. Into Sorrow Evermore
  2. Truth Under Stars
  3. Aurora
  4. Elysian Fields
  5. Forests In Gale
  6. Awakened Beyond Dreams
  7. November Monument
  8. Memories… A Raging River

Line-up:

  • Vespasian – Gitaar, basgitaar, drums, keyboard
  • Horaz – Gitaar, keyboard, zang

Links: