Impaled Nazarene – Eight Headed Serpent

Soms verlies je zaken uit het oog. Soms kom je dan weer dingen tegen, bijvoorbeeld bij het opruimen of iets dergelijks, die je al jaren niet meer in je handen hebt gehad. Zo moet ik schromelijk toegeven dat de discografie van de Finnen van Impaled Nazarene, ondanks het feit dat het toch cult-helden zijn met een roemrijk verleden, me de laatste jaren wat is ontgaan. Hoe komt dat? Tja, vraag het aan Joost. Ik kan me Suomi Finland Perkele herinneren, net als Pro Patria Finlandia, en dan stopt het. De doorgewinterde Impaled Nazarene-fan draait waarschijnlijk bij deze bekentenis op typische wijze met de ogen. Dat mag, het stoort me niet. Black metal kent heel wat subgenres en soms verdwaal je in het ene en kom je pas een poos later terug bij het andere. En denk je, verrek, toch ook vet! Tja, dat is de kracht van black metal in al zijn facetten.

Dit Eight Headed Serpent is alweer de dertiende langspeler en telt zoals vanouds dertien nummers die vaak schurken tegen de drie minuten. Dit viertal hoef je het klappen van de SM-zweep niet te leren, want menig collectie blote billen is de afgelopen decennia al vakkundig afgeranseld door dit soms wat ongure collectief. Het geheel werd opgenomen in de Finse Revolver Studio en gemasterd in Finnvox. Productioneel zit het dus wel kontje snor.

Goat Of Mendes opent – hoe kan het ook anders? – met een vunzig, goor, maar toch lekker geil fragmentje alvorens je poepgaatje vakkundig wordt misbruikt door deze heren. Een heerlijke opener die we trouwens al kenden van de EP. Het is die opzwepende samenzang in het refrein die je naast de fantastische abrasieve vocalen, al van in het begin over de streep trekt om mee te doen aan alles wat lekker doch vuil en vies is. Ook het titelnummer is van extreem goede kwaliteit, schuiven maar op die gitaarhals! De snelheid zit er vanaf het begin goed in en je voelt aan alles dat dit een ultra brutaal plaatje zal worden zonder finesse. Er zit weinig of geen fijnmazigheid in het strakke, lederen pak. Nummers als Shock And Awe of The Nonconformists kenmerken zich niet alleen door smerigheid in zijn geheel. Die smerigheid vind je ook terug in bijvoorbeeld de afstelling van de bas.

En de klassiekere blackmetalfundamenten? Die kan je aantreffen in bijvoorbeeld de eerste maten van Metastasizing And Changing Threat of de blaspartijen in Triumphant Return Of The Antichrist. Debauchery And Decay is mijn favorietje van deze plaat. Lekker smerig beuken, maar eerst zoals het hoort een ultra lange keelreutel laten horen alvorens plankgas wordt gereden. Het zachtjes pendelende laatste nummer is echter ook niet te versmaden. De cadans in de ritmesectie zorgt ervoor dat je de indruk krijgt dat het nummer toch niet van plan is te stoppen…

Kijk, het is simpel. Sommige dingen die je uit het oog verloren bent, zullen je verblijden als je ze weer terugvind. Ook al is het in een bestofte verhuisdoos. Zo ook bij deze Impaled Nazarene. Voor zij die deze band net als mij kwijt waren, geen paniek. De heren zijn er nog en hoe! Suomi Finland Perkele! Of beter geroepen, Goat Of Mendes! Wel je billen afvegen na het beluisteren van deze plaat.

Score:

80/100

Label:

Osmose productions, 2021

Tracklisting:

  1. Goat Of Mendes
  2. Eight Headed Serpent
  3. Shock And Awe
  4. The Nonconformists
  5. Octagon Order
  6. Metastasizing And Changing Threat
  7. Debauchery And Decay
  8. Human Cesspool
  9. Apocalypse Pervertor
  10. Triumphant Return Of The Antichrist
  11. Unholy Necromancy
  12. Mutilation Of The Nazarene Whore
  13. Foucault Pendulum

Line-up:

  • Slutti666- Zang
  • Rene Misanthrope – Drums
  • Arc V 666 – Basgitaar
  • Tomi Ug Ullgren – Gitaar

Links: