Ichor – Depths
Bastardized Records, 2014
Ik snap dit echt niet. Een middelmatige Duitse deathcore-band krijgt het voor mekaar om keer op keer meer middelen te vinden en voor zijn derde album Pär Olofson (The Faceless, Immortal) zijn hoes te laten tekenen, een Hertz Productie aan te wenden en te toeren met Aborted, Benighted en Black Dahlia Murder. Dat moet iets Duits zijn, net zoals de populariteit van Ill-Disposed en Disbelief.
Daar sta je dan, met een lekkere Poolse deathmetalsound à la Vader en Dies Irae, met een strakke Misery Index/Dying Fetus drumsectie en een prototype deathcore-zanger. Daar sta je dan ja, met je perfect uitgekiend en tot op de nanoseconde perfect getrimde wav’jes. Daar sta je dan met een album vol saaie nummers omdat alles hetzelfde klinkt, omdat er nergens geloofwaardige beleving en overtuiging in zit, omdat het zo steriel is als de uterus van mijn oma. Deze puzzel ziet er op papier dan wel ferm interessant uit, in realiteit klinkt het extreem banaal. Ja, ieder nummer boeit voor ongeveer tien seconden. Tien keer elf seconden, dat is nog geen twee minuten. Het is meer dan nul, maar je kunt er beter iets anders mee doen. Zielloos gedoe dit, hoe strak en perfect het ook in elkaar is gezet. Europese blackdeathwhatevercore, op verkeerde wijze.
Tracklisting:
- Deep Rising
- Apophis
- Ra’iroa
- While Giants Sleep
- The Beasts Approach
- The Heretic King
- Leviathan
- Deny Your God
- Desire of the Depth
- Cthulus Sons
- Hadal Sirens
Line-up:
- Norb – Bas
- Dirk – Drums
- Jo – Gitaren
- Daniel – Gitaren
- Eric – Stembanden
Links: