Howl – Howl
Relapse Records, 2009
Stel dat de ouders van de bandleden van High On Fire, Rwake en
Bolt Thrower eens een fikse gangbang hebben gehad. Daar komen dan,
ondanks de driedubbele dikke condooms, vier kids door. Je gooit die vier bij
elkaar en ze gaan een pot herrie maken. Die pot herrie heet Howl.
Howl valt aardig in de categorie van de bands waar de term beard metal
wel eens gebruikt wordt, High On Fire, Baroness, Rwake, ruige
Amerikaanse metal met veel verwijzingen naar de roots van lompe metal en toch
veel moderne trekjes. Een stroming die door genoemde voorbeelden erg in trek is.
Alleen pakt dit viertal het aardig van de zware kant aan, wat meer death- en
thrash-riffs, maar toch vloeiend en een lood en loodzware sound. Gekroond met
een lekkere bulderende grunt geeft dit alles dit album een godsgruwelijk zwaar
mokereffect, en één die maar blijft slaan, niet snel, maar wel hard. En daar
houden we van, de buren niet, die blijven de bassdreunen voelen en voelen.
Ik zit me te bedenken wat er mis is met dit schijfje buiten de korte
speelduur, weinig… heel weinig. Het is een debuut om je vingers bij af te
likken en ik kan niet wachten tot de full length er is.
Tracklisting:
- Oma
- And the Gnawing
- Kings that Steal
Line-up:
- Vincent – gitaar, zang
- Andrea – gitaar
- Rob – bass
- Tim – drums
Links: