Hour of Penance – Devotion

Hour of Penance verslijt meer bandleden dan een gemiddeld persoon onderbroeken. Helaas is Davide Billia, drummer van onder meer Beheaded, niet meer de man op de kruk. Voor Devotion is Giacomo Torti van stal gehaald. De man speelt onder meer bij Bloodtruth, wat toch een redelijk bekende technische deathmetalband is.

Alle stichtende leden zijn vertrokken en de band is sinds 2004 in handen van Giulio Moschini. Pas daarna bracht de band zijn belangrijkste albums uit. Regicide, Paradogma, en ja ook de laatste twee platen bevatten toch flink wat interessant beukwerk. Zoals mijn collega Bart Alfvoet al eloquent verwoorde: “Hour of Penance brengt nog maar eens kwaliteitsvolle death metal vol dynamiek, strakheid, techniek en een enorme stuwkracht”.

Je kan maar beter gelijk je beste track in de strijd gooien aan het begin. En dus hakt Devotion for Tyranny gelijk alle koppen van het hakblok met een open snaredrum en een veegnet van dubbele bassen. Het is headbangen geblazen wanneer de triplets en palm mutes regeren. De ‘stop & go’-drums vereisen op zijn minst vergevorderde ADHD bij zowel de luisteraar als de drummer. Hoeveel octopussen er achter het drumstel zitten is mij onbekend. Toch ga ik ook gelijk een kritiekpunt droppen. Tracks als Retaliate of Breathe The Dust Of Their Dead bevatten zoveel drumnoten dat het de flow wat ondergraaft. Van mij mag het allemaal wel net een tandje minder. In The Morality Of Warfare volgt de drummer de gitaarpartijen op de voet. Ik kan de drums amper bespreken omdat er elke vijftien seconden een nieuw ritme wordt opgehoest. Juist dat is niet altijd ten dienste van de tracks.

De beste song van het album is zoals gezegd de opener. Daarnaast heeft de band Parasitic Chain of Command in petto. Een track waarbij de headbangers onder ons hun nek te grazen kunnen nemen. Het gallopje en de triolen van de basgitaar dicteren het ritme terwijl de levende drummachine voortraast. Het meest verrassende element is de toegevoegde devote koorzang aan het einde. Wat Hour of Penance kenmerkt, is dat al die instrumenttechniek altijd de lijn van brute kracht houdt. Nergens wordt Devotion zoetsappig, of kakt de band in. Verder is de brul van Paolo Pieri erg consistent en worden regelmatig dubbele zanglijnen gebruikt om een ruimtelijk effect te creëren. Nergens raak je als luisteraar vervuld van zijn rafelige diepe grom. A Desert Called Peace brengt shreds en een duizelingwekkend aantal noten. Afsluiter Spiralling Into Decline heeft een uitstekende opbouw. De band start met het thema, dan een riff waarbij de drummer heerlijk invalt met gelijk maximaal tikwerk. De zanger pakt na een paar maten de handschoen over. Een melodieuze gitaarlijn neemt de leiding over, gevolgd door nog een nieuwe gitaarlead waarna een korte solo volgt. Het geheel komt tot een eindbestemming met een plotselinge overgang met een onheilspellende keyboard. De band houdt vervolgens tot het einde de spanning vast, waarna pas in het staartje de verwachtingen worden ingelost. Eindelijk kippenvel!

De gemiddelde band kan twintig albums maken met het aantal noten dat Hour of Penance speelt op één album. Devotion is geen uitzondering. Het is wederom een huzarenstukje van moderne technische death metal. Ik ben niet enkel lovend geweest, vooral het drumwerk sprak mij niet overal aan. Dat betekent natuurlijk niet dat hier geen muzikaal hoogstandje wordt geleverd, want negentig procent van de muzikanten mag willen dat ze dit niveau beheersen. De band mist mijns inziens nog wel een echte knaller zoals Cast the First Stone of Lamb of the Seven Sins. Het is daarmee niet mijn favoriete plaat van de band. De een zal het een zieke koortsdroom van een cokegedreven speedverslaafde vinden. De ander vindt het een goede technische deathmetalplaat. Ik zal mij aansluiten bij die laatste groep.

Score:

85/100

Label:

Agonia Records, 2024

Tracklisting:

  1. Devotion for Tyranny
  2. Parasitic Chain of Command
  3. Birthright Abolished
  4. Retaliate
  5. Breathe the Dust of Their Dead
  6. The Morality of Warfare
  7. Severance
  8. The Ravenous Heralds
  9. A Desert Called Peace
  10. Spiralling into Decline

Line-up:

  • Giulio Moschini – Gitaar
  • Paolo Pieri – Vocalen, gitaar
  • Marco Mastrobuono – Basgitaar
  • Giacomo Torti – Drums

Links: