Hexekration Rites – Misanthropic Path Of Carnal Deliverance

Het woord “hexation” is afgeleid van het Griekse “hex”, wat “zes” betekent, en het woord “exponentiation” dat verwijst naar het verheffen tot de macht. Een Hexation wordt vaak aangetroffen in hogere wiskundige gebieden zoals exponentiële groei, talstelsels, en combinatorische wiskunde en kan worden gepresenteerd in de context van hyperoperatoren. Het komt meestal voor in meer geavanceerde wiskundige studies of theoretische wiskunde. Hexatie is dus een fascinerend concept dat, hoewel het misschien niet dagelijks voorkomt in de meeste wiskundige situaties, belangrijke implicaties heeft in de studie van getallen en exponentiële functies. Tot zover iets over de herkomst van de bandnaam, met dank aan wikipedia.

Het Franse Hexekration Rites voert, gezien de bandnaam, rituelen rondom het getal zes uit. Na twee EP’s vonden de drie heren het blijkbaar tijd voor een volwaardig album met de titel Misanthropic Path Of Carnal DeliveranceHexekration Rites kijkt niet op een lettergreep meer of minder in de titels van zijn nummers of het album. Dat en een blik op het artwork doen al vermoeden welke kant het opgaat: een mix van death en black met een obscure inslag. Het is echter geen hogere wiskunde wat hier wordt gebracht. Dat geldt zeker voor de drummer van dienst want die mept gewoon alles dicht. Dat doet hij steevast op hetzelfde tempo in ieder nummer en dat zorgt er al snel voor dat de verveling toeslaat.

Het algehele geluid klinkt wat stoffig met uiteraard flink wat distortion op zowel de gitaar als de basgitaar. Hierdoor zijn de nummers slecht van elkaar te onderscheiden en ook op het vocale gebied is er weinig variatie merkbaar. Onverstaanbaar en monotoon worden de teksten over de muziek gelegd. Het maakt dat de drie kwartier die het album duurt een hele zit is geworden. De acht nummers, het instrumentale openertje niet meegerekend, razen als een malle aan je voorbij en daardoor zijn ze onderling inwisselbaar.

De muziek van Hexekration Rites straalt gelukkig wel een sinistere sfeer uit maar dat zorgt er niet voor dat het eindoordeel erg positief uit gaat vallen. Liever had ik gezien dat er af en toe wat gas terug wat genomen. De heren vliegen qua snelheid nergens uit de bocht maar dit klinkt als goedkoop raggen-om-het raggen. Met een iets betere productie en meer variatie in het tempo had er meer ingezeten. Omdat de gitarist van dienst ik dezelfde initialen delen, ken ik wat bonusputjes toe maar daarmee gooit Hexekration Rites geen hoge ogen.

Score:

63/100

Label:

Godz Ov War Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Ouverture
  2. The Grimoire Of Insanity
  3. The Seal Of Annihilation
  4. Apocalyptic Sermon
  5. Revealing The Transcendent Fury
  6. Bestial Rite Of Doom
  7. Canticle For Primal Absolution
  8. The Last Priests
  9. Disciple

Line-up:

  • H.R. Arkyon – Zang, basgitaar
  • C.S. – Gitaar
  • Aryth

Links: