Heathen Foray – Weltenwandel

Geschreven door op 06-03-2020 om 23:30.

Heathen Foray is een melodieuze deathmetalband uit Oostenrijk. Nu niet bepaald de meest alledaagse combinatie. Ik was vandaag jaren oud wanneer ik geconfronteerd werd met mijn eerste Oostenrijkse melodieuze deathmetalband. Onnodig te zeggen dat mijn interesse was gewekt. Bij melodieuze death metal is het echter altijd een beetje afwachten welke richting de band uit wil want het is een verdomd ruim genre. Thrash-achtig zoals Arch Enemy, door powermetal beïnvloed zoals Children Of Bodom tot zelfs progressief onder de vorm van Opeth. Je weet nooit wat voor melodieuze death metal er achter een voor jou onbekende band schuil gaat.

Dit in het achterhoofd houdend en dus goed wetende dat ik van alles te horen kon krijgen was ik nog steeds verrast. Wanneer het openingsnummer Schicksalsknecht uit de startblokken schoot overheerste slechts één gevoel: deze gasten deden me aan Rammstein denken! Het gebruik van de synthesizer om een atmosferische achtergrond te creëren, de manier waarop frontman Robert Schroll zijn teksten als een echte operaster vol drama uitbrult, de industrieel klinkende gitaren en uiteraard het feit dat het volledige album in het Duits is gezongen.

En toch zijn er enkele wezenlijke verschillen met de machine die Rammstein heet. Deze band is wel degelijk een melodieuze deathmetalband, maakt namelijk snedig gebruik van dubbele basdrums en waagt zich aan van die typische death metal blastbeats. Verder zingt Schroll vooral over heidense onderwerpen, wat gezien de bandnaam geen verrassing zou mogen zijn. Zoals ik echter al aangaf weet je nooit naar welke richting een bepaalde melodieuze deathmetalband leunt. Deze band haalt dus veel inspiratie uit folkmetal. Eerder thematisch dan instrumentaal, want van typische folkinstrumenten als de fluit, viool of hoorn wordt weggebleven, maar hier en daar borrelt het toch naar de oppervlakte. Essenz is op dat vlak een typisch nummer voor deze band te noemen. Eigenlijk zijn ze nog het meest te vergelijken met een band als Amon Amarth. Deze band smijt zich ook volledig op de mythologische thematiek die zo typerend is voor folkmetalbands, maar ze doen dit ontegensprekelijk met snoeiharde, doch melodische death metal.

Vooral op een nummer als Verfall is dit goed te horen. Dit is het beste nummer op het album. Het heeft echter wel een heel hoog doommetalgehalte door de duister klinkende riff waarmee het nummer op gang wordt getrokken. Het gebrom waarmee zanger Lindemann… ik bedoel Schroll dit nummer begeleidt, draagt alleen maar bij tot dit gevoel. Naast deze Verfall werd ook Tanz als een single uitgebracht, maar deze maakte minder indruk op mij. Nee, dan wil ik het liever over Monolith hebben als bijkomende luistertip, puur omdat dit nummer totaal niet zoals de andere albumtracks klinkt. De eerste twee minuten van deze song doen totaal niet vermoeden dat er een nummer zit aan te komen. De fluisterstemmen lijken eerder een instrumentaal tussenstuk te begeleiden. Pas na bijna vier minuten barst de song los en horen we een boze Oostenrijker die wild om zich heen slaat, ondersteund door een grandioos samenspel van Wildinger en Brüder’s gitaren. Voortreffelijk nummer dat het de moeite waard maakte om deze band te leren kennen. Ik was vandaag jaren oud wanneer ik leerde dat Oostenrijk meer was dan bergen, energiedrankjes, skiërs en Arnold Schwarzenegger.

Score:

73/100

Label:

Massacre Records, 2020

Tracklisting:

  1. Schicksalsknecht
  2. Essenz
  3. Tanz
  4. Verfall
  5. Weg
  6. Monolith
  7. Soldat
  8. Schlangengrube

Line-up:

  • Robert Schroll – Zang
  • Jürgen Brüder – Gitaar
  • Alex Wildinger – Gitaar
  • Max Wildinger – Basgitaar
  • Markus “Puma” Kügerl – Drum

Links: