De bezielers achter het Amerikaanse Häxanu gaan schuil achter de initialen A.P. en L.C. A.P. staat voor Alex Poole en is geen onbekende in de blackmetalscene. We zouden hem kennen van Chaos Moon, Krieg, Skáphe, Ringarė en Guðveiki. En ook bij het reeds veel geprezen Entheogen doet de heer Poole een duit in het zakje. Op vocaal gebied wel te verstaan. Hier laat hij de vocalen over aan L.C. en neemt hij zelf de instrumenten in handen. L.C. ken ik dan weer niet, maar hij heeft onder de naam Lichmagick in 2019 een EP in elkaar geflanst. Tot zover de personele verhandelingen.
Met Totenpass is Häxanu toe aan het tweede plaatwerk. We worden middels een akoestisch intro rustig binnengeleid om ons op te maken voor een fikse blackmetalknaller. Vrijwel direct hebben we begrip voor het feit dat A.P. zijn stembanden heeft gespaard, want L.C. doet het hier met verve en vol overgave. Hier worden geen zachte noten gekraakt, een harde krijs vol niet misverstane woorden door het auditieve spectrum heen. Woedend of ziedend zijn eigenlijk te magere kwalificaties voor het stemgeluid van L.C. Het zou compleet logisch zijn als hier voor de opname enig magisch elixir is gedronken. We vinden het stemgeluid wel heel dwingend en het eist in de beginfase, zeker tijdens een eerste luisterbeurt, nagenoeg al onze aandacht op. Tegelijkertijd zijn we er behoorlijk van onder de indruk.
Aan de andere zijde ontpopt zich A.P., die met zijn uitmuntende gave om black metal zowel traditioneel als innovatief te laten klinken hoge ogen gooit. Dikwijls gebruik makende van keyboardtoetsen, maar ook van hypnotiserende riffs (luister na de 12de minuut van Thriambus – Threnoidia of even verderop gedurende Sparagmos maar eens). Het is allemaal zeer melodieus, maar evengoed bikkelhard. Zelden schakelt dit tweekoppige monster in gas terug. Enfin, tijdens οὐδεὶς ἀθάνατος laat Häxanu de teugels een beetje vieren, zodat we even op adem kunnen komen. Maar het is ons al lang duidelijk dat deze Amerikanen zich niet laten temmen, Totenpass is zeer ongeremd, complex en met een bijzonder destructief aura, waardoor het iedere luisterbeurt volop genieten is!
Zondermeer een groeialbum, wat in eerste instantie veel langer lijkt te duren dan de toch al niet misselijke vijfenveertig minuten. Zoals ook het geval is voor wat betreft de eerder genoemde bands waarin A.P. een prominente rol speelt, laat Häxanu met Totenpass horen dat er pakweg tijdens de twintigste luisterbeurt ook nog nieuwe elementen gehoord kunnen worden. Zoals we wel vaker zeggen over dit soort muziek, is een open geest en wat doorzettingsvermogen een vereiste. Al zou het zomaar kunnen dat het kwartje direct valt en de band je mee weet te sleuren in deze auditieve draaikolk van hysterie en mystiek.
Op een houtje bijten of verlegen zitten om kwalitatief goed materiaal is er dit jaar kennelijk niet bij, want Häxanu doet hier ook niet onder voor de reeds gerecenseerde topalbums. Dit zal leiden tot ware hersenbrekers tijdens het samenstellen van de jaarlijsten, dat kan haast niet anders.
Score:
90/100
Label:
Amor Fati, 2023
Tracklisting:
- Θάρσει
- Death Euphoria
- Thriambus – Threnoidia
- Sparagmos
- Ephòdion
- οὐδεὶς ἀθάνατος
- Totenpass
Line-up:
- A.P. – Alle instrumenten
- L.C. – Vocalen
Link: