Happy Days – Happiness Stops Here
Self Mutilation Services, 2009
Lifelover achterna zullen we maar zeggen. Deze Amerikaanse armada vestigt de aandacht op hun sarcasme en de pijn die het leven teweegbrengt. Eerdere releases konden me niet overtuigen, misschien deze wel.
Maar neen, ook dit kan mij niet overtuigen. Het is simpelweg abominabel van kwaliteit. Hier en daar kun je,
wanneer je volledig nuchter en gefocused bent, een lekker gitaardeuntje horen. Voor de rest is het huilen met een container petten op. Muzikaal is het bagger, bagger, bagger, bagger, bagger. De intro’s kunnen er nog net door, maar na twee minuten loopt het compleet verkeerd met de timing. Deze mensen zijn zodanig geïsoleerd dat ze zelfs niet meer in teamverband kunnen spelen. Het openingsnummer Don’t Go klinkt daardoor even ironisch als de naam van de band. Nadien wordt het iets beter, maar dat is nog steeds ondermaats.
Inhoudelijk is het de overtreffende trap van emo. What it Feels to be Unloved? Shit man, dat meen je niet. Duw dat mes de volgende keer iets dieper wil je! Verschrikkelijk hoe puberaal dit zootje is! Letting Go? Inderdaad, ideaal als ontstoppingsmiddel voor darm- en aarsklachten. Doorspoelen!
Hier ben ik even niet goed van. Je moet wel erg gestoord zijn om dit soort muziek uit te brengen als het werkelijk puur cynisme zou blijken te zijn. Alleen vrees ik dat dat niet zo is. Deze wezens hebben echt hulp nodig. Zoals de laatste lijnen in dit album weergeven: There’s no reason for me to be here. So please, just take me away. Voor altijd alstublieft!
Tracklisting:
- Don`t Go
- My Brutus
- What it Feels to be Unloved
- Sovnlose Netter I Mitt Isolatrom
- Letting Go
- No Tomorrow
- Take Me Away
Line-up:
- Morbid – Guitar, vocals, keyboards
- Karmageddon – Drums
Links: