Een goregrindband met zevenenveertigduizend volgers op zijn Facebookpagina: het bestaat echt. De Tsjechische smeerpijpen van Gutalax plukken de rottende vruchten ongetwijfeld van de talloze, knotsgekke optredens en het hoge feestgehalte dat men daarbij met zijn hoempagrind teweegbrengt. We hebben de beelden van een crowdsurfend dixitoilet op het festival Brutal Assault allemaal weleens voorbij zien komen en anders ongetwijfeld andere vreemde taferelen tijdens optredens zoals lilliputters in een dinosauruspak, non-binaire eenhoorns in de circlepit en bezwete, naakte mannen die al helikopterend met het geslachtsdeel in de hand besluiten dat stagediven met een klamme zak best een goed idee is. Pak alvast de pleeborstels, strandballen en het toiletpapier uit de kast want met The Shitpendables mag je de toko weer ouderwets op zijn kop zetten.
Dat doet Gutalax na twee rechttoe-rechtaan albums dit keer op een meer afwisselende wijze. Denk nou niet dat je onder de intro’s met scheten uitkomt want uiteraard krijgen we weer regelmatig wat natte, pruttelende en sissende sluipmoordenaren te horen die de sfeer luchtig houden. Nee, met meer afwisseling doel ik vooral op de uitbreiding van stemgeluiden en naast de eenvoudige, groovende goregrind, horen we ook wat strakkere riffs en downtempo drumwerk waarmee andere genres worden aangetikt. Op The Shitpendables staan genoeg typische Gutalax-nummers zoals Diarherro en Rosamundo Pitchshifter waarbij de knorrende keelgeluiden van vocalist Maty hoogtij vieren en de kakwangen weer vrolijk op en neer geschud kunnen worden. Oude jongens krentenkak! Echter, het rioolgepruttel aan vocalen in Nosím Místo Ponožky Kousek Svojí Předkožky en Poopcorn klinkt al vroeg op dit album en lijkt veel op dat van Cock And Ball Torture en Guineapig, waarvan de laatstgenoemde band voor de hand ligt aangezien de Tsjechen heel wat keren het podium hebben gedeeld met de Italianen tijdens de meest recente Gorecrusher-tours. Wat we ook nog niet eerder hoorden is de ruige, verstaanbare zang tijdens Poopcorn, Buttman en Shit Hit. Die afwisseling in zang zorgt in combinatie met een voorhuidje terug voor een stevige hardcore-vibe. Zou die invloed te maken hebben met de nieuwe hardcoreband (NBF) van de frontman? Goede keuze in ieder geval!
The Shitpendables luistert niet alleen verdomd makkelijk weg maar weet ook nog behoorlijk te verrassen voor een band die de ambitie niet torenhoog heeft liggen. Een goede zet om wat gasten in te vliegen maar ook in muzikaal opzicht bewandelen de reetridders wat nieuwe paden. Laat die polonaises maar weer snel komen dus, maken de feestwinkels in deze barre tijden ook weer eens wat omzet.
Score:
81/100
Label:
Rotten Roll Rex, 2021
Tracklisting:
- Diarrhero
- Nosím Místo Ponožky Kousek Svojí Předkožky
- Poopcorn
- Buttman
- Duch Sratý (feat. Sodoma Gomora)
- Sweet And Sour The Coprophillic Soul
- Vaginapocalypse
- Ass My Kiss (feat. Roman Vician)
- Rosamunde Pitchshifter
- Spermustache
- Shit Hit
- Backdoor Boys (feat. Julien Truchan)
- Heavyweight Fart
- Shitbusters
- Dislocated Purple Stoma (Rompeprop cover)
Line-up:
- Maty – Keel
- Kebab – Basgitaar
- Kohy – Gitaar
- Kojas – Gitaar
- Mr.Free – Drums
Links: