Guano Apes – Bel Air
Sony Music Entertainment, 2011
Na een paar jaar gesplit te zijn kwam Guano Apes in 2009 terug samen voor enkele concerten. De fans waren hen niet vergeten en de Duitse alternatieve rockband besloot een nieuw album op te nemen. De nieuwe single Oh What A Night heeft de weg naar de jeugdige commerciële muziekzenders al gevonden en wordt vrij goed ontvangen door het grote publiek.
Vreemd eigenlijk dat dit nog steeds met open armen ontvangen wordt. Guano Apes is namelijk mild geworden. Weg zijn de screams en het venijn, hallo gladde refreintjes en poppy melodietjes. Deze Avril Lavigne-rock met een beetje meer distortion wekt nauwelijks iets op. Het titelnummer bezit nog iets van panache, maar de rest van het album komt niet verder dan melige punky rocknummertjes met weinig tot geen inhoud. Rijmen en dichten, dat kunnen ze wel, daar blijft het ook meestal bij. Het overgrote deel van de nummers bestaat uit een lange inloopfase en een korte climax om mee te eindigen. Voorspelbaar en doorzichtig, veel te getelefoneerd om goed te zijn.
Veel te zoetjes, veel te voorzichtig, veel te popgericht. Waar gaat dit over? Is dit Guano Apes? Dit kon net zo goed een rockalbum zijn van een Idols-winnaresje zonder enige vorm van rockervaring. Prutpoprock met een paar strepen hardrock ertussendoor. Flutalbum, een cadeau voor je twaalfjarige nichtje met Kelly Clarkson in haar kast is het hoogst haalbare.
Tracklisting:
- Sunday Lover
- Oh What A Night
- When the Ships Arrive
- This Time
- She’s A Killer
- Tiger
- Fanman
- All I Wanna Do
- Fire In Your Eyes
- Trust
- Fire
- Carol and Shine
Line-up:
- Sandra Nasic – zang
- Henning Rümenapp – gitaar
- Stefan Ude – bas
- Dennis Poschwatta – drums
Links: