Gruweldood – The 2nd Coming
Eigen Beheer, 2013
Het is al donker als ik deze Gruweldood door de speakers ram. Er zijn dingen die je onderneemt en waar je meteen van weet: dit had ik niet moeten doen. Dit komt niet goed, hier houd ik in het beste geval alleen lichamelijk letsel aan over. Het wordt al snel wél erger. De eerste tekenen dat er iets loos is openbaren zich als het behang hier en daar loskomt en samen met enkele stofjes bepleistering naar beneden dwarrelt. Die kleine ‘pling’ in je hersenen van een eerste haarvaatje dat springt, zou ook op iets ongehoords kunnen wijzen, maar dat kan nu nog geheel toeval zijn natuurlijk.
Als ook de hond, een doodbraaf beest, tekenen van mentale zwakte begint te vertonen, wat zich uit in een wanhopig naar de achterdeur rennen en doodsbang huilen, dringt het onbesefbare tot me door. Hier moet ingegrepen worden. Een tik op de cd-speler zou kunnen helpen, maar dat ding is ondertussen door complete verbijstering overgenomen en gaat gewoon slaafs door met het spuien van klanken die niets met muziek of samenhang te maken hebben, maar eerder doen denken aan een inwendige opname van een urenlange doodsreutel. De laptop waarop ik dit schrijf, maakt bijtbewegingen van pure wanhoop.
Doodsgelaat heet een van de nummers, en dat is precies wat ik nu in de spiegel waarneem. Mijn dodenmasker, een preview op het schimmenrijk, waartoe ik volgens dit onding ook zou moeten terugkeren. Waar stond dat laatste restje wijwater nu ook alweer? Er is geen optie dan de aanval op deze wansmaak inzetten en me richting stroomkast begeven. Een helletocht, want zelfs de wandkasten flapperen nu wild met hun deuren en laten onmiskenbaar verstaan dat ik zo dadelijk opgeslokt zal worden. Leuk, zo vermalen worden tussen het eetgerei en wat boeken. Pas na woeste gevechten met mijn huisinhoud bereik ik de kast der verlossing en schakel de aangevoerde stroom uit. Een onwezenlijk, heidense stilte daalt neder en geeft mens en meubel even de tijd om tot zichzelf te komen. De hond! Ver weg hoor ik wolvengehuil! Het zal toch niet…
Wat is er gebeurd? Welk kwaad was hier zonet aanwezig? Waarom ik? En de hond?
Dit is een eenmansproject. Het kan dus niet zo moeilijk zijn om een exorcist op pad te sturen en de ongelovige in kwestie er van te overtuigen dat een job in de achterbuurten van Timboektoe ook een meerwaarde heeft. Depressive black metal, zo omschrijft de schuldige deze vorm van klankweergave. Verder dan depressief ben ik niet gekomen. Veruit het ergste wat een mens aan kan horen. Doe je het toch, dan weet je meteen wat je te wachten staat: een Gruweldood.
Tracklisting:
- Overcome With Anguish and Drunk With Bitterness
- From The Darkest of the Abyss
- Doodsgelaat
- Tot het Schimmenrijk Wederkeren
- The 2nd Coming
- Cold Freezing Winds of Desolation and Despair
- Empire of Suffering
- Pitchback Void of Emptiness
- The Painful Reality of Sadness and Grief
Line-up:
- Doodsgelaat (Maurice S.) – All instruments, vocals
Links: