Gorevent – Fate

Geschreven door op 23-02-2020 om 20:04.

Gorevent, het klinkt als een scheldwoord. In dit geval is het een Japanse band die sinds 2004 brutale slamdeath maakt. Fate is de vijfde plaat van dit vijftal, dat enkele jaren geleden weer van gitaristen en drummer wisselde. Ik reviewde ooit een split van Gorevent, toen met Embryonic Depravity. Dat was geen al te memorabele schijf. Nog tijdens het reviewen ervan dwaalden mijn gedachten af naar een knellende boxershort die ik eerder die dag droeg tijdens het geven van een onthaalsessie. Ik weet nog steeds hoe het voelde. De split is me echter volledig ontgaan.

Het wordt me al snel duidelijk waarom Gorevent me niets meer zei na al die jaren. Op Fate staan zeven nummers en een bonusnummers (ACHT nummers dus, doe normaal), met telkens midtempo slamdeath van de repetitieve soort. Twee riffs maximaal per nummer, weliswaar met een lekker ranzige en intens inkervende, groovende sound, maar wel heel erg doorzichtig en navenant vervelend. Nu heb ik me – eerlijk is eerlijk – een tijd geleden schuldig gemaakt aan het mij amuseren tijdens een Acranius-optreden in Aalst, nadat er te veel bier in de man was, en dat was eveneens razend stupide en stompzinnig (net als het daarna aangeschafte feloranje bandshirt dat ik zoals beloofd nog steeds gebruik als zaadvod). Dat betekent echter niet dat het me nuchter en in mijn eigen woonkamer ook lukt, zeker niet tijdens het verwerken van een hernia. Enkel tijdens het nummer Energies – waar het tempo de lucht ingaat –  lukt het me enigszins om de potentie te voelen van Gorevent. Een zeldzaam moment waar de basgitaar zelfs twee seconden vrij spel krijgt, net voor het afsluiten. Daarna is het wederom monotoon geburrel en lomp gerag met een slampamper tegen de lekkage die veroorzaakt wordt door de extreme eenzijdigheid.

Zelfs met de nodige verdovende middelen slaag ik er niet in om hier opgewonden van te raken, iets wat zeer uitzonderlijk is bij het ervaren van Japanse extremiteiten. Bij Gorevent is het tegendeel eerder waar. Ik verlang naar pijn bij het aanhoren van Fate. Misschien dat het live net andersom is, maar gezien het feit dat het Japanners zijn zal het hen weinig uitmaken. Ik heb ze in ieder geval genoeg uitgemaakt voor deze review.

Misschien toch eens kijken of ze geen gele of gifgroene shirts verkopen.

Score:

66/100

Label:

Comatose Music, 2020

Tracklisting:

  1. Confront
  2. Justice
  3. Keep it Tightening
  4. Swell
  5. Energies
  6. Round 13
  7. Fate
  8. Day to Head (Bonus Track)

Line-up:

  • Gokucho – Keel
  • Suguru – Gitaar
  • Takasick – Bas

Links: