GoreSkinCoffin – Release My Suffering

Geschreven door op 13-01-2022 om 18:50.

GoreSkinCoffin is een black/deathmetalband uit Califonia. Sinds 2011 timmert deze band aan de weg en zodoende heeft hij in de afgelopen jaren al drie EP’s uitgebracht. Nu is het dan tijd voor het eerste volwaardige album met de titel Release My Suffering. De muzikale lijdensweg bestaat voornamelijk uit ultrasnelle death metal die her en der ook een vleugje dissonantie bezit. U weet wel, het gebruikelijke geklooi met kerkbellen, keyboards en dissonant riffwerk. Daarnaast maken de heren dankbaar gebruik van enkele samples die het totaalgeluid completeren.

Gas terugnemen is slechts van tijdelijke aard, bijvoorbeeld tijdens het begin van It Will Not Die. Voor het overgrote deel is het duidelijk dat de drummer zo snel mogelijk de eerst volgende trein wil halen. Dean Rice weet dan ook met name op de snelle stukken te overtuigen, de sprong naar grind is dan ook zo gemaakt en dit komt de brutaliteit zeker ten goede. De zeven nummers worden dan ook in een sneltreinvaart door de speakers gepompt, om zo na 25 minuten te eindigen. Jammer genoeg is dit wat aan de korte kant. Gezien de kwaliteit van het gebodene kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat er nog wel een nummertje meer in had gezeten. De vocale inbreng van Cody Winter is op het eerste gehoor niet direct grensverleggend, maar wel degelijk en afwisselend genoeg. De basgitaar is hoorbaar, maar had nog wel iets dikker in de verf mogen staan. Dit kan natuurlijk ook een kwestie van smaak zijn, maar ik hoor graag het onderscheid tussen alle verschillende instrumenten. Nu lijkt de mix af en toe een beetje te verzanden, wat dan wel weer goed bij het chaotische karakter van de muziek past.

Dus, meer bruutheid, dan techniek. Meer Lividity-achtige capriolen, dan Deeds of Flesh-praktijken. Voor een debuut is het in zoverre razend knap, dat de nummers over een duidelijke kop en staart beschikken. Dit zijn zeker muzikanten die wat in huis hebben. Deze zwartgallige grinders winnen met het debuut niet de originaliteitsprijs, maar zijn wel hard op weg om de prijs voor meest opgefokte band anno 2022 binnen te halen. Binnen dat streven vinden ze onder andere concurrentie van een band als Man Must Die of Misery Index. Niet de minste namen om mee vergeleken te worden. Luistertips: The Plague Father, Wrath and Ruin, Release My Suffering, Lamentations for a Broken Angel.

Score:

80/100

Label:

Funeral Goat Records, 2022

Tracklisting:

  1. The Plague Father
  2. Wrath and Ruin
  3. Release My Suffering
  4. It Will Not Die
  5. Elegy for Mankind’s Failings
  6. Defiant Misanthropy
  7. Lamentations for a Broken Angel

Line-up:

  • Dustin Stark – Gitaar
  • Justice Reckis – Gitaar
  • Dean Rice – Drums
  • Edgar Castro-Salazar – Basgitaar
  • Cody Winter – Zang

Links: