Gjallarhorn’s Wrath – The Silver Key

Geschreven door op 01-09-2025 om 23:55.

Zouden de bandleden in Gjallarhorn’s Wrath regelmatig op de Ramblas in Barcelona rondlopen? Of hebben ze elkaar daar ergens in 2023 ontmoet? Ik zou het niet weten. Wat wel geweten is, is dat dit vierkoppig black/deathmetalcollectief getekend werd voor hun eerste album, The Silver Key, door Non Serviam Records. De muziek die de band brengt zou ergens het midden moeten houden tussen en hou je vast, Mgla, Gaerea, SepticFlesh en Dimmu Borgir. Tja, dan heb je het spectrum goed en breed beschreven in mijn ogen.

De bandleden stipuleren dat ze blij zijn dat dit eerste album er eindelijk gekomen is. Dat kan ik als muzikant ook beamen. Je werkt weken, zo niet maanden naar iets toe en dan uiteindelijk is het klaar en stuur je het de wereld in. Vaak is zo een werk ook erg persoonlijk iets wat deze Spanjaarden eveneens onderstrepen. Ze halen ook nog aan dat het een erg donker, furieus werkstuk geworden is. Het zou er nog aan mankeren natuurlijk.

Krijsen, huilen, wenen en roepen: daar doe ik op heden niet aan mee. Het personage in de videoclip hierboven bij het nummer Wiccan Wyrd denkt daar echter anders over. Onder invloed van de muziek van onze Spaanse vrienden vermoedelijk. De openingsakkoorden op keyboard in combinatie met de stemmen zullen echter ook wel hun duit in het zakje doen. Het doet wat Bal Sagoth en Dimmu Borgir-achtig aan allemaal. In plaats van het tempo meteen de hoogte in te jagen kiest de band voor een dampend, stampende cadans die hand in hand loopt met een diepe putgrunt. Dit op zich doet me dan weer denken aan Ex Deo en zo heeft geheel dus helemaal niks weg van Mgła of Gaerea. Een zoveelste verkooptruc van de promojongens natuurlijk.

De composities hebben allemaal iets episch, heroïsch en werden weldoordacht in elkaar gestoken. Neem nu The Abysswalker. De combinatie van magistrale keyboardlijnen, soleerwerk en de diepe grunt sturen je zo de spreekwoordelijke afgrond in. De screams geven je het laatste duwtje. Misteltoe’s Secret klinkt dan weer wat hoekigere en expressievere vermoedelijk door de doordrammende drums. Luister je het album door dan krijg ik toch de indruk dat net door de combinatie van en veelheid aan verschillende lijnen de essentie wat verloren geraakt. Het dendert allemaal wat teveel in dezelfde richting als je begrijpt wat ik bedoel. Nu en dan kan een vrouwelijke klaagzang zoals in Fangs Of Fate zit verstopt, voor wat bijkomende verfrissing zorgen.

De sleutel tot dit eerste album van Gjallarhorn’s Wrath, The Silver Key, is toch wel het prominente keyboardgebeuren. Heb je daar een zwak voor dan kan je dit schijfje onverwijld en zonder verpinken aanschaffen. Hou je meer van robuust gitaarwerk, brutale strotgeluiden dan kan dit album je ook wel bekoren maar dan moet je de toetsen er wel bijnemen. Ik ben wat in dubio. Muzikaal technisch valt er op het geheel niet te vitten. Het pakt me echter te weinig bij de strot.

Score:

75/100

Label:

Non Serviam Records, 2025

Tracklisting:

  1. At the Center Of Infinity
  2. Wiccan Wyrd
  3. The Abysswalker
  4. Mistletoe’s Secret
  5. Fangs Of Fate
  6. Through The Gates Of The Silver Key
  7. Falcon Of Darkness
  8. With Souls Reborn
  9. Pain Remains The Core Of this World
  10. A Silent Scream

Line-up:

  • Alex Caron – Zang
  • Arash – Gitaar
  • Lord Ashler – Bas
  • Javi Iron – Drum, keyboard

Links: