Garden Gnome – Phegnomenology of Spirit

Geschreven door op 15-11-2023 om 21:19.

Haha, wie noemt zijn band nou Tuinkabouter? Garden Gnome dus! De albumcover van Phegnomenology of Spirit betreft een tuinkabouterversie van de Duitse filosoof Hegel. De titel is een zinspeling op zijn boek Fenomenologie van de Geest. De band schrijft er teksten bij als:

“Hegelgnome saw the Konsequenzen of his actions unfold before him. He was warned by Gnomenhauer that his pursuits to illuminate the World-Geist would only activate malevolent realisms.”

Ik schrijf dit allemaal op alsof het de normaalste zaak van de wereld is, maar wat is hier in vredesnaam gaande? Wat hier gaande is: iemand die dungeon synth en black metal vermengt met als thema tuinkabouterfilosofie. Blijkbaar is dit heerschap (ik neem gemakshalve aan dat het maar één halve zool betreft) al sinds 2021 actief. Hij heeft in die tijd al een hele rits tracks albums en EP’s uitgebracht. Ik heb een paar tracks geluisterd, en het is vooral dungeon synth wat de klok slaat met knipogen naar bekende black metal. Door de tijd heen zijn slagwerk en vocalen toegevoegd.

Die Stunde ihrer Geburt bestaat uit een kosmisch orgel vergezeld van een simpel drumstel en een verhalende screamer. Phegnomenology of Spirit biedt een groovende drumcomputer. Op de achtergrond klinken wederom de flarden van kosmische lagen, zorgvuldig georkestreerd vanuit een knullig orgeltje. Ditmaal komt er een melodie aan te pas. De melodie herhaalt zich in het kader van de dungeon synth die Garden Gnome speelt. Ik kan er wel mee in de onheilige sfeer komen. Of het leidt tot een fenomenologisch bewustzijn moet nog blijken. Das Ding an Sich (Am Ende wird Gnomenhauer als der wahre Erbe des Gnomewegian Idealismus gefeiert werden) begint met een zwaar vervormde stem en een onheilspellende klavecimbel. Veel verder dan ‘Jah’ opdreunen zit er niet in. Toch is ook nu Garden Gnome in staat om de luisteraar in spanning te houden. De zware tomslagen klinken alsof er iets belangrijks gaande is. Op Getötet von der Dialektik speelt weer een melodie op het orgel. Het is een symfonisch einde waar ingezet wordt op herhaling. Ik denk dat als je een paar magische paddenstoelen eet de kabouters met dit nummer op sinistere wijze door je kamer dansen. Het orgel houdt de sfeer hoogmoedig.

Phegnomenology of Spirit is gemaakt voor kabouters die in hun donkere paddenstoelen de zin van het al overpeinzen. Het enige wat ik wil kraken aan het concept is dat Phegnomenology of Spirit geen duidelijk geheel vormt. De samenhang ontbreekt wat. Het lijkt eerder een combinatie van verschillende ideeën. Iets wat mijns inziens op gespannen voet staat met de alomvattende filosofie van Hegelgnome. Laat dit je echter niet ontmoedigen, en stap eens in de wereld van filosoferende kabouters en dungeon-synth-orgeltjes. Verwacht geen wonderen, maar de sfeer was goed (slecht) en ik vond het vermakelijk.

Label:

Voices Of The Ainur, 2023

Tracklisting:

  1. Die Stunde ihrer Geburt
  2. Phegnomenology of Spirit
  3. Das Ding an Sich (Am Ende wird Gnomenhauer als der wahre Erbe des Gnomewegian Idealismus gefeiert werden)
  4. Getötet von der Dialektik

Line-up:

  • ?

Links: