Gallowbraid – Ashen Eidolon
Northern Silence Productions, 2010
Met enig voorbehoud maar vrijwel zeker kan ik jullie meedelen dat deze EP mijn EP van het jaar is geworden. Meer zelfs, het is tevens mijn nieuwkomer van het jaar. Dit eenmansproject, uit Amerika, raakte een gevoelige snaar of vier bij mij. De vergelijking met Agalloch valt her en der, maar voor mij gaat het nog een stuk verder. Schepper van dienst is de Amerikaan Jake Rogers, die – ongelofelijk maar waar – nog meegewerkt heeft aan het verschrikkelijke Folkodia. Aan de andere kant, wie niet. Hoe dan ook, dit is Ashen Eidolon.
Dark metal lijkt al een tijd dood en begraven maar met name in Duitsland, Finland en Amerika zijn er nog bands die succesvol doorzetten. Gallowbraid ontdekte ik eerder per toeval, maar zal ik niet vlug vergeten. Deze band combineert de melancholie van Agalloch, de pakkende Ulver-vibes (gitaarwerk) en een dosis krachtige emoties die zelfs fans van Alcest zouden moeten kunnen bekoren. De composities zijn werkelijk om van te smullen en ronduit ontroerend, neem van mij aan, niveau Opeth (ten tijde van Still Life). Van de doom-achtige stukken, de akoestische passages, de folkgezangen… tot in de langzaamaan accelererende krachtmetingen… het voelt als de perfecte mix tussen melancholie, Skaldische atmosfeer en dark metal.
Beter dan de laatste Agalloch. Een gewaagde uitspraak, maar ik sta er achter. Niet dat die laatste slecht is, zeker niet. Deze is alleen nóg gelaagder, gevarieerder, diepgaander, meeslepender. En als je die eerste stelling van deze paragraaf in beschouwing neemt moet dat wel een bijzondere prestatie zijn. For the ages, deze EP.
Tracklisting:
- Ashen Eidolon
- Autumn I
- Oaken Halls of Sorrow
- Autumn II
Line-up:
- Jake Rogers
Links: