Galghe – Stiers Wreedheid En Andere Nare Vertellingen

Geschreven door op 22-05-2025 om 18:50.

Er zullen wel een hele hoop nare verhalen te vertellen zijn als je terugkijkt in de geschiedenis. Het kunnen verhalen zijn die zich dichtbij je als persoon afspeelden of net ver daarvandaan en misschien niet direct tastbaar leken en soms wel voor de nodige controverse zorgden. Galghe steekt dit alles in een blackmetaljas en komt uit de Lage Landen. Hij maakte reeds indruk met de tape Bloed Eed.

Galghe moet je niet zien als een band maar eerder als een kanaal. Een geestelijk collectief waarin verlies, vergankelijkheid, historische reflectie en menselijke tragiek centraal staan. Het fundament is inderdaad wel zoals ik schreef black metal ruw, rauw, compromisloos en vaak atmosferisch, maar op muzikaal vlak weet hij de grenzen van het genre te overstijgen. Hij doet dit door ambient en neoklassieke elementen te integreren. Ook komen er nu en dan veldopnames voorbij, dan weer rituele geluidscollages. Ik lees ook dat niets heilig is, enkel de intentie en dat is een ferme leuze.

Stiers Wreedheid En Andere Nare Vertellingen is opnieuw een tape geworden die uitkomt via het Zwaertgevegt label en is een werkstuk dat bovenstaande goed weet te capteren. Het is muziek zonder commerciële agenda, ontsproten aan de noodzaak om te creëren, te herdenken en te getuigen. Ga er dus maar eens goed voor zitten voor deze nare vertellingen.

De wreedheid van de stier laat zich voelen in het eerste nummer. De hoorns van een stier rijten de zwangere buik van een jongedame open. Ergens in 1647 zou dit effectief zijn gebeurd in de regio rond Zaandam. Een volksverhaal ontsproot aan deze gebeurtenis. Het is de akoestische gitaar en de verhalende stem die lijken te vertellen dat de boeren zich omtrent de stier zich in eerste instantie niet al te ongerust moeten maken. De messcherpe riffs, donderende blastbeats en denderende baskicks hangen vervolgens een heel ander verhaal op. Blauwe Gerrit handelt over een fictief wezen dat rondspookte op de Veluwe. Hier zijn die ziltige, licht zure Finse blackmetalfundamenten weer hoorbaar. Het Goddeloze Tolhuis verhaalt over een huisje in Veenwouden dat diende als tolhuis bij een brug, de Skilige Piip. Het is een hondsbrutaalnummer met opzwepende drumdynamieken waar ook de riffs een thrashy, punky randje krijgen. Het laatste nummer, De Roggemoeder, is de muzikale omlijsting van een vertelsel dat ervoor zou moeten zorgen dat kinderen niet in het rogge zouden gaan spelen, en dit in lang vervlogen tijden. Ook nu weer op Finse leest geschoeide, bij wijlen dissonante, boosaardige partijen die de kinderen inderdaad trachten te overtuigen niet het veld in te lopen. Rollend drumwerk valt hen ook ten deel.

We zijn nog niet af van dit Galghe. Neem dat maar van me aan. Dit kanaal zal vermoedelijk in de nabije toekomst nog met meer nieuw werk komen. Want zeg nu zelf, zijn er niet nog meer nare verhalen te vertellen? Oorlogen, wreedheden, onmenselijkheden genoeg om te bezingen als je het mij vraagt.

Score:

80/100

Label:

Zwaertgevegt, 2025

Tracklisting:

  1. Stiers Wreedheid
  2. Blauwe Gerrit
  3. Het Goddeloze Tolhuis
  4. De Roggemoeder

Line-up:

  • Onbekend

Links: