Fuck The Facts – Disgorge Mexico
Relapse, 2008
Even iets duidelijk maken: Fuck The Facts is wel degelijk de band, en niet het Mexicaanse Disgorge. Wat ze trouwens met Mexico hebben is mij niet duidelijk. Fuck The Facts heeft reeds enkel langspelers op zijn naam, en enkele tientallen splits. In den beginne hebben ze zelfs twee cassettes opgenomen met S.M.E.S., maar dat is tegenwoordig totaal irrelevant. Deze Canadezen spelen zowat ieder metaalgeaard genre dat als keihard wordt bestempeld, behalve black metal dan. Relapse vond dat prima en lijfde ze in.
Fuck The Facts is een opmerkelijke band. De koppeling van hun grindende muziek aan de noise die ze brengen is zeer log en tegelijkertijd heel energiek. Het gaat recht vooruit, maar met een niet aflatende stroom aan breaks en verwrongen gitaarsolo’s. Het noise-element stoort totaal niet, en maakt het geheel zwaarder. Daarnaast zitten er melodramatisch elementen in, zoals de verwarde vrouwelijke vocalen, die de plaat net iets meer diepgang geven dan de doorsnee extreme release. Er zit een bijzonder kinetische zwier in de muziek, die blijft groeien naarmate de plaat vordert. Ik kan er dus best inkomen dat deze band live een grote impact heeft op het publiek aangezien ik bij het beluisteren van de cd al ongecontroleerd zit te trillen.
De nummers zijn soms ook vrij donker, en gaan vaak richting death metal. Er is de laatste tijd veel sprake van deathcore, ik kan jullie echter verzekeren dat deze band daar niet onder valt. Het nerveuze karakter van de grind en noise, samen met de zware klanken, geven Fuck The Facts een eigen gezicht dat zeker niet trendy of hip is. Dat wil niet zeggen dat het complete chaos is, de nummers houden steek en houden je aandacht er bij.
De band die hier het meest als referentie kan dienen is volgens mij Misery Index, ook al zijn die zeker niet zo overrompelend. Als je Relapse een beetje kent, kun je je wel inbeelden waarover ik het heb.
Deze plaat is zeker niet voor mensen die houden van gladde “core”-bands. Je moet een beetje eelt op je trommelvliezen hebben om er van te houden. Ik vermeldde het al, het is een typische Relapse band, met een degelijke sound en een vrij eigen karakter. Zeker eens proberen.
Tracklist:
- Borders
- No Return
- Absence And Despite
- Kelowna
- As Empires Expand And Collapse
- Dead End
- Driving Through Fallen Cities
- La Culture Du Faux
- State Of Panic
- No Place For
- The Storm
- Apathy Is A Karma Killer
- Golden Age
- The Pile Of Flesh You Carry
- Sleepless
- Topon Das – Guitar
- Mel Mongeon – Vocals
- Mathieu “Vil” Vilandre – Drums
Line-up:
Links: