We gaan alweer hard op weg naar de zomer, maar dat neemt niet weg dat er nog steeds ijskoude metal uitgebracht kan worden, toch? Exact wat het Amerikaanse Frosthelm ons biedt! Het nieuwe album, Pyrrhic, is nu verkrijgbaar. Een kille kruising tussen black-en thrashmetal, of zoals de heren het zelf zeggen:
“A vile brew of Blackened plague-infused thrash.”
Dit is zo’n band waar ik nog nooit van had gehoord, maar bij pure toeval in mijn Aanbevolen-lijst op YouTube stond. Het wist mij dermate te verrassen, dat ik niet anders kon dan mij opgeven voor de recensie. Hier moest ik meer van horen! Waar het voor mij mee begon, was de epische opener, A Gift of Razors. Een heerlijk rauwe gitaarriff opent het nummer en gelijk krijg ik het gevoel dat ik naar de kunsten van bands als Dissection aan het luisteren ben. Zanger Tyler biedt ons allen een ranzige doch gave combinatie tussen high-pitched screams en hees gezang (jeweetwel, zo iemand die teveel rookt en teveel whisky drinkt). Blastbeats zijn er ook genoeg te vinden, alsook een ‘snel, ik ga de trein nog missen!’-tempo, met dank aan drummer Brian. De beste man houdt de vaart er in.
Enige rust doet zich aan bij The Sorceress, waar een fijn stukje grimmige mid-tempo metal word gespeeld. Dissonante riffs, toffe licks en ladders en zelfs op de basgitaar gebeurd een hoop interessants. Na deze korte ‘pauze’ gaat het tempo weer lekker rap omhoog en gaan mijn nekspieren toch wel erg jeuken.
Maar het zijn de laatste twee nummers waar mijn aandacht echt gegrepen wordt: het instrumentale Pyrrhic I: Hollow en het opvolgende Pyrrhic II: Looming Dusk. Een tweedelige track, vernoemd naar het album, waar in het eerste deel een prachtig stukje akoestisch gitaarwerk een briljante melodie neerzet en de tweede gitaar een epische leadpartij er overheen gooit. Voor een ieder die Voices Of The Soul kent van Death, zal deze opening zeker aanspreken! Helaas is het na de eerste minuut alweer voorbij en gaat het weer over in blastbeats en dissonante gitaarriffs. Van mij had het hele nummer akoestisch mogen blijven, samen met die briljante leadpartij die nog even wat meer kunsten had mogen laten horen. Deel twee van dit geweldige duo geeft een onheilspellende vibe af bij de start van het nummer. Zwaar, duister en vies als de track is, doet het eer aan een groot aantal Scandinavische bands die zich nestelen in het blackmetalwereldje.
Als laatste wil ik nog één element benoemen: de cover van het album. Een fantastisch ontwerp van een wat lijkt op een beserker of krijger die zich aan de voet van een wel heel duistere berg en grot bevindt. Op het pad naar deze berg toe liggen gevallen strijders en wat lijkt op botresten. Dit is bij verre een van de meest interessante ontwerpen van een album dat ik in lange tijd heb gezien en zou niet misstaan op de plank in mijn CD-kast.
Een ieder die mijn recensies leest, weet dat ik nog wel eens met de term ‘juweeltje’ gooi…Raad eens? Jawel, dit is er zo een! Frosthelm heeft mij aangenaam verrast met een zeer degelijk black/thrash album en doet mij smachten naar meer. Een hele dikke ruim voldoende en ik zet mijn spreekwoordelijke pet (of ijshelm, ha!) af voor de kwaliteit dat de Amerikanen hier presenteren. Ga zo door!
Score:
78/100
Label:
Revenger Records, 2019
Tracklisting:
- A Gift of Razors
- Serpentine Embrace
- The Sorceress
- Pisslord
- Immortal Nightfall / A Dreamless Lust
- Pyrrhic I: Hollow (instrumental)
- Pyrrhic II: Looming Dusk
Line-up:
- Tyler Pfliger – zang
- Dakota Irwin – gitaar
- Billy Zahn – gitaar
- Jimmy Cherry – basgitaar
- Brian Helm – drums
Links: