Forgotten Suns – Revelations
Pathfinder Records, 2010
Eén van de redenen dat ik deze ‘progressieve’ metalband (vorige wapenfeit was Innergy, uit 2008) zo goed wist te onthouden was het bere-irritante nummer Doppelgänger. De Portugese uitspraak van dit al merkwaardige Engelse woord kan denk ik wel democratisch tot ‘vervelend’ uitgeroepen worden, al helemaal op de manier waarop de zanger het schreeuwt/roept/zingt. Ik was het al bijna vergeten toen bleek dat de band had besloten de nieuwe EP te openen met een heropname van het betreffende nummer. Treffend.
Maargoed, het nummer is er wel iets beter op geworden. Alleen de uitspraak van de titel in het refrein, ik krijg er nog steeds de kriebels van, zo lelijk. Maargoed, de kracht van de band komt vooral goed naar voren in de voor het eerst bij elkaar gevoegde delen van het veertien minuten durende Betrayed. Daar ligt wel de kwalitatieve top van dit schijfje. Op de voorgaande vier nummers is te veel aan te merken, betreffende teksten maar vooral betreffende songwriting. Hoor bijvoorbeeld het begin van Phenotype: als dat niet het perfecte voorbeeld is van waarom progbands als deze eigenlijk de term progressief niet waard zijn weet ik het nier meer. Daarnaast klinkt de hele boel nog steeds niet echt professioneel, wat grotendeels veroorzaakt wordt door de enorm cheesy keyboardsound. Er is nog veel te veel bij te schaven aan het materiaal van deze band om het tot de top van het genre te benoemen. De potentie is er, ja, maar de potentiële kwaliteit in actuele kwaliteit omzetten is natuurlijk pas de echte meesterproef. Ik zie deze band het voorlopig nog niet doen.
Tracklisting:
- Doppelgänger
- Phenotype
- Pinpoints
- The Hill
- Betrayed
Line-up:
- Ricardo Falcão – Guitars, Vocals
- Miguel Valaderes – Keyboards
- J. C. Samora – Drums
- Nuno Correia – Bass
- Nio – Lead Vocals
Links: