Ik herinner me Fenris nog. Deze Nederlandse band pakt in 2005 uit met Ordeal, een geinig folk metal viking ding, goed voor festivals als Pagan Fest waar bier niet uit plastiek bekers maar uit plastiek hoorns gedronken wordt. Eind 2016 stonden ze er plots weer, met het album ...en Doodenakkers Tot Den Horizon. Ik nam hem aan, uit sympathie.
Wat blijkt nu, ...en Doodenakkers Tot Den Horizon is zowaar een album geworden waar ik niet eens over sympathie hoef te beginnen! Fok dat “support your local scene”, dit is gewoon internationale klasse. De folksokken werden uitgetrokken en de blackdeath – met in mindere mate death metal-invloeden die vooral in de strot en drumsectie zitten – tricot bepaalt nu de stijl. En ja, er zit nog steeds een basis van (hier en daar) epische vikingvibes onderin de doodstroom, vergis je niet (hein). Maar dit is zoveel meer! Fenris is ontbolsterd en de noot is hard. Beukhard.
Niet alleen hard trouwens, een nummer als Zielenstrijd herinnert aan furieuze Satyricon uit de oude doos, aan Enslaved vooraleer er paddo’s aan te pas kwamen, aan snerpende Dissection. Is dit echt Fenris? Wauw! Ik hoop dan ook ten zeerste dat Fenris kan profiteren van de belangstelling in de Nederlandse black metal scene van dit moment (Standvast, Tarnkappe, Kjeld) en zich (deels) kan losmaken van zijn folk-stigma. Sterk werk!
Score:
84/100
Label:
Eigen Beheer, 2016
Tracklisting:
- Echo of the Machine (Intro)
- Black Ashes
- Ruined
- Zielenstrijd
- 834
- Fenris
- Doodenakkers
- Descend
Line-up:
- Antikris – Bas
- Joris klaassen – Gitaar
- Bas Westdorp – Gitaar
- Gilbert de Rooy – Keel
- Rick Lieffering – Drums
Links: