Fear My Thoughts – Isolation
Century Media, 2008
2007 Was een goed jaar, waarin ook Fear My Thoughts een machtig album op de mensheid losliet. Het gemiddelde niveau op Vulcanus, zoals de plaat heette, was net niet hoog genoeg voor een plekje in de jaarlijst, maar het album had wel zulke degelijke uitschieters dat deze nog steeds overuren draaien op mijn iPod.
De band is al geruime tijd niet meer te scharen onder de term metalcore, maar heeft zich naar mijn mening weten te ontwikkelen tot een van de betere Duitse bands. De stijl beperkte zich op Vulcanus al niet, want naast de neo-thrash met melo-death invloeden (op Isolation kun je die termen trouwens wel omwisselen) bevatte de sound genoeg invloeden van old school thrash, death, industrial, en zelfs prog. Hetzelfde gaat op voor deze nieuwe langspeler, al komt het tot grote spijt veel minder goed uit de verf. Waardoor? Wel, de band heeft inmiddels al geruime tijd een nieuwe zanger, die toch wel een grote invloed gehad heeft op het Fear My Thoughts geluid. De zang is veel vaker clean tot mid-clean, waardoor de band aan brutaliteit (die op de voorganger sterk aanwezig was) inboet. Ik moet zeggen dat de zanger het in de refreinen vaak nog erg fraai doet ook, maar de ingetogen passages zijn gewoon matig en zonder enig greintje overtuiging. Zonde.
Godzijdank wordt er zo nu en dan nog wel een flinke grunt of scream ingezet, en steekt de beste man de songs nog steeds vol met die kenmerkende Fear My Thoughts uithalen.
Mijn grootste vraag is nu of de (kleine) koerswijziging bewust is geweest. De thrash-achtige sound is zoals eerder gezegd vervangen door een meer melo-death achtig geluid (goed te horen in de indrukwekkende afsluiter). De productie is prima, maar lang niet zo strak als die van Vulcanus. Het geheel is hierdoor overduidelijk een stuk minder brutaal gaan klinken. Niks mis mee, maar logischerwijs zou de band zich dan meer gefocust moeten hebben op de songs, structuren en bombast (ik moet hier naast Bound and Weakened toch weer naar de geweldige afsluiter refereren). Jammer genoeg weet de band echter geen knallers á la Blankness of Accelerate or Die van het vorige album te evenaren.
Neemt niet weg dat dit een bovengemiddelde moderne metalplaat is die voor liefhebbers van Neaera of Hatesphere zeker goed zal bevallen. Binnen die groep liefhebbers kan ik aan hen die van wat rauwer en agressiever materiaal houden, van harte de ijzersterke voorganger Vulcanus aanbevelen.
Tracklist:
- Isolation
- The Blind Walk Over the Edge
- The Hunted
- Numbered by the Beast
- Bound and Weakened
- Through the Eyes of God
- Death Chamber
- Pitch Black
- Creeping Lord
- Burning the Lamb / The Sacrifice
Line-up:
- Martin Fiscer – Vocals, Organs/Pianos
- Markus Ruf – Guitars, Backing Vocals
- Patrick Hagmann – Guitars, Backing Vocals
- Bartosz Wojciechowski – Bass
- Norman Lonhard – Drums
Links: